آیه ۱۸۲ - سوره صافات

آیه وَ الْحَمْدُ لِلهِ‌ رَبِّ الْعالَمِينَ [182]

و حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.

۱
(صافات/ ۱۸۲)

المهدی ( الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ حَمْداً لَا شَرِیکَ لَهُ عَلَی إِحْسَانِهِ إِلَیْنَا وَ فَضْلِهِ عَلَیْنَا.

امام مهدی ( الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمینَ؛ حمدی که کس دیگری در آن شریک نیست، حمد بر احسانی که نسبت به ما داشته و لطفی که بر ما نموده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۷۲۸
بحار الأنوار، ج۲۵، ص۱۸۱/ بحار الأنوار، ج۵۰، ص۲۲۸
۲
(صافات/ ۱۸۲)

الباقر ( عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (قَالَ وَ کَانَ یُسَمِّیهِ الدُّعَاءَ الْجَامِعَ ... وَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ ... وَ الْحَمدُ لِلَّهِ کُلَّمَا حَمِدَ اللَّهَ شَیْءٌ وَ کَمَا یُحِبُّ اللَّهُ أَنْ یُحْمَد.

امام باقر ( [دعای جامع امام باقر (:] ... وَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ ... و ستایش مخصوص خداوند است، هرآنگاه که چیزی خداوند را سپاس گوید. و همان‌طورکه خداوند دوست دارد ستایش شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۷۲۸
بحار الأنوار، ج۹۴، ص۳۷۸/ بحار الأنوار، ج۹۵، ص۲۴۳
۳
(صافات/ ۱۸۲)

أمیرالمؤمنین ( وَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَحْدَهُ حَقَّ حَمْدِهِ.

امام علی ( و حمد و ستایش، به تنهایی مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است و شایسته‌ی ستایش است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۷۲۸
بحار الأنوار، ج۹۱، ص۳۷۰
بیشتر