آیه جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ ذلِكَ جَزاءُ مَنْ تَزَكَّى [76]
باغ‌هاى جاویدان بهشتى، که نهرها از پاى درختانش جارى است، جاودانه در آن خواهند بود؛ این است پاداش کسى که خود را تزکیّه نماید.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ شَدَّادِ‌بْنِ‌أَوْسٍ قَالَ: بَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یُحَدِّثُنَا عَلَی بَابِ الْحُجُرَاتِ إِذ أَقْبَلَ شَیْخٌ مِنْ بَنِی عَامِرٍ هُوَ مَدَرَهًُْ قَوْمِهِ وَ سَیِّدُهُمْ شَیْخٌ کَبِیرٌ یَتَوَکَّأُ عَلَی عَصَاهُ فَمَثَلَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ نَسَبَهُ إِلَی جَدِّهِ فَقَالَ یَا ابْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَإِلَی مَا تَدْعُو قَالَ أَدْعُو إِلَی عِبَادَهًِْ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنْ تَخْلَعَ الْأَنْدَادَ وَ تَکْفُرَ بِاللَّاتِ وَ الْعُزَّی وَ تُقِرَّ بِمَا جَاءَ بِهِ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْ کِتَابٍ أَوْ رَسُولٍ وَ تُصَلِّیَ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسَ بِحَقَائِقِهِنَّ وَ تُؤَدِّیَ زَکَاهًَْ مَالِکَ یُطَهِّرُکَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ یُطَهِّرُ لَکَ مَالَکَ وَ تَصُومَ شَهْراً مِنَ السَّنَهًِْ وَ تَحُجَّ الْبَیْتَ إِذَا وَجَدْتَ إِلَیْهِ سَبِیلًا وَ تَغْتَسِلَ مِنَ الْجَنَابَهًِْ وَ تُؤْمِنَ بِالْمَوْتِ وَ بِالْبَعْثِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَ بِالْجَنَّهًِْ وَ النَّارِ قَالَ یَا ابْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَإِذَا فَعَلْتُ ذَلِکَ فَمَا لِی قَالَ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها وَ ذلِکَ جَزاءُ مَنْ تَزَکَّی.
پیامبر ( شدّادبن‌اوس گوید: مردی از مردم «بنی‌عامر» (که از بزرگان و معتبران قوم خود بود)، درحالی‌که به چوب دستی خود تکیه داده بود، در برابر پیغمبر اکرم (قرار گرفت و پیغمبر (را به نام جدّش «عبدالمطّلب» خطاب کرد و گفت: «ای پسر عبدالمطلب!... مردم را به انجام چه کاری دستور می‌دهی»؟ فرمود: «مردم را به عبادت خدای یکتا دعوت می‌کنم و از آن‌ها می‌خواهم تا برای او نظیر و همتایی قرار ندهند و به «لات» و «عزّی» به چشم کفر و نفرت بنگرند و به کتاب و رسول او، اقرار نمایند و نمازهای پنجگانه را با شرایطی که دارد، به‌جای آورند و ماه رمضان را روزه بگیرند و زکات مالشان را به‌منظور تطهیر مال خود، بپردازند و از مال حلال، استفاده کنند و درصورتی که مستطیع باشند، به حج بیت اللّه بروند و غسل جنابت بنمایند و به زنده‌شدن پس از مرگ و به بهشت و دوزخ، معتقد باشند». مرد عامری گفت: «هرگاه طبق دستور شما رفتار کنم، چه بهره‌ای از به کار بستن آن‌ها نصیبم می‌شود»؟ رسول خدا (در پاسخ، این آیه را تلاوت فرمود: جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها وَ ذلِکَ جَزاءُ مَنْ تَزَکَّی.