آیه ۲۰ - سوره عنکبوت

آیه قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ [20]

بگو: «در زمين بگرديد و بنگريد خداوند چگونه آفرينش را آغاز كرده‌است؟ سپس خداوند[به همين گونه] جهان آخرت را ايجاد مى‌كند؛ به يقين خدا بر هر چيزى تواناست.

۱
(عنکبوت/ ۲۰)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَنَا الْحَاشِرُ إِلَی اللَّهِ وَ أَنَا کَلِمَهًُْ اللَّهِ الَّتِی یَجْمَعُ بِهَا الْمُفْتَرِقَ وَ یُفَرِّقُ بِهَا الْمُجْتَمِعَ وَ أَنَا أَسْمَاءُ اللَّهِ الْحُسْنَی وَ أَمْثَالُهُ الْعُلْیَا وَ آیَاتُهُ الْکُبْرَی وَ أَنَا صَاحِبُ الْجَنَّهًِْ وَ النَّارِ أُسْکِنُ أَهْلَ الْجَنَّهًِْ الْجَنَّهًَْ وَ أُسْکِنُ أَهْلَ النَّارِ النَّارَ وَ إِلَیَّ تَزْوِیجُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ وَ إِلَیَّ عَذَابُ أَهْلِ النَّارِ وَ إِلَیَّ إِیَابُ الْخَلْقِ جَمِیعاً وَ أَنَا الْإِیَابُ الَّذِی یَئُوبُ إِلَیْهِ کُلُّ شَیْءٍ بَعْدَ الْقَضَاءِ وَ إِلَیَّ حِسَابُ الْخَلْقِ جَمِیعاً ... أَنَا الَّذِی احْتَجَ اللَّهُ بِهِ عَلَیْکُمْ فِی ابْتِدَاءِ خَلْقِکُم.

امام علی (علیه السلام)- من برانگیزنده‌ی مردمان به سوی خدا هستم؛ من کلمه‌ی خدا هستم که خدا با آن مؤمنان پراکنده را جمع و کفّار مجتمع را پراکنده می‌سازد. من نام‌های نیکوی خدا و مثال‌های بلند او و آیات عظیم او و صاحب بهشت و جهنّم هستم؛ بهشتیان را در بهشت اسکان می‌دهم و جهنّمیان را به جهنّم می‌فرستم؛ تزویج اهل بهشت به دست من و عذاب اهل جهنّم نیز به دست من است و آمدن تمام خلق به سوی من است. من آن جایگاهی هستم که هر چیزی بعد از فنا به آن برمی‌گردد و حساب تمام خلق به سوی من است ... من کسی هستم که خدا در ابتدای آفرینش شما با او به شما احتجاج کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۴۴
بحارالأنوار، ج۵۳، ص۴۸
۲
(عنکبوت/ ۲۰)

الصّادق (علیه السلام)- وَ فِی زِیَارَهًِْ الجَامِعَهًِْ: بِکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ.

امام صادق (علیه السلام)- در زیارت امام حسین (علیه السلام) آمده است: خدا به شما آغاز کرده است، و به شما پایان می‌بخشد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۴۴
کامل الزیارات، ص۱۹۹
بیشتر