آیه ۵۸ - سوره عنکبوت

آیه وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ [58]

و كسانى‌كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادند، آنان را در غرفه‌هايى از بهشت جاى مى‌دهيم كه نهرها در زير آن جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه خوب است پاداش عمل كنندگان!

و کسانی‌که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادند، آنان را در غرفه‌هایی از بهشت جای می‌دهیم که نهرها در زیر آن جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه خوب است پاداش عمل کنندگان

۱ -۱
(عنکبوت/ ۵۸)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌رُمْحَهًَْ الْحَضْرَمِیِّ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَبْنَ‌مُحَمَّدٍ (علیه السلام) یَقُول إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ نَادَی مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَیْنَ الرَّجَبِیُّونَ فَیَقُومُ أُنَاسٌ یُضِیءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَی رُءُوسِهِمْ تِیجَانُ الْمُلْکِ مُکَلَّلَهًًْ بِالدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ مَعَ کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَمِینِهِ وَ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَسَارِهِ وَ یَقُولُونَ هَنِیئاً لَکَ کَرَامَهًُْ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ یَا عَبْدَ اللَّهِ فَیَأْتِی النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِی وَ إِمَائِی وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَأُکْرِمَنَّ مَثْوَاکُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَایَاکُمْ وَ لَأُوتِیَنَّکُمْ مِنَ الْجَنَّهًِْ غُرَفاً تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ إِنَّکُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِی فِی شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِکَتِی أَدْخِلُوا عِبَادِی وَ إِمَائِیَ الْجَنَّهًَْ ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُبْنُ‌مُحَمَّدٍ (علیه السلام) هَذَا لِمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ شَیْئاً وَ لَوْ یَوْماً وَاحِداً فِی أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ.

امام صادق (علیه السلام)- ابورمحه حضرمی گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمود: روز رستاخیز سروشی از درون عرش ندا می‌دهد: «رجبی‌ها کجایند»؟ گروهی برمی‌خیزند که چهره‌شان برای مردم محشر می‌درخشد، بر سرشان تاج پادشاهی آکنده از مروارید و یاقوت است. همراه هر یک از ایشان هزار فرشته از سوی راست و هزار فرشته از سوی چپ ایستاده‌اند و به او می‌گویند: «ای بنده خدا! کرامت خدا بر تو گوارا باد»! از عرش هم ندا می‌آید که: «ای بندگان و کنیزکان من! سوگند به عزّت و جلال خودم جایگاه شما را گرامی و عطای شما را جزیل قرار می‌دهم و غرفه‌هایی از بهشت را به شما ارزانی می‌دارم که از زیر آن جوی‌ها جاری است و جاودانه در آن خواهید بود و پاداش عمل‌کنندگان چه نیکوست، شما برای من در ماهی روزه مستحبّی گرفتید که حرمت آن ماه را بزرگ و حقّ آن را واجب کرده‌ام. ای فرشتگان من! بندگان و کنیزکان مرا به بهشت وارد کنید». امام صادق (علیه السلام) فرمود: «این پاداش کسی است که چند روزی از ماه رجب را روزه بگیرد، هر چند یک روز از دهه اوّل یا دوّم یا آخر آن باشد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۶
بحار الأنوار، ج۹۴، ص۴۱

آن‌ها را جای می‌دهیم

۲ -۱
(عنکبوت/ ۵۸)

السّجّاد (علیه السلام)- أَیُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍ (علیه السلام) دَمْعَهًًْ حَتَّی تَسِیلَ عَلَی خَدِّهِ بَوَّأَهُ اللَّهُ بِهَا فِی الْجَنَّهًِْ غُرَفاً یَسْکُنُهَا أَحْقَابا.

امام سجاد (علیه السلام)- هرگاه چشم شخص مؤمنی برای شهادت امام حسین (علیه السلام) به قدری پر از اشک شود که بر گونه‌های جاری شود، قطعاً خداوند او را در غرفه‌های بهشتی جای خواهد داد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۸
کامل الزیارات، ص۲۴۲/ نورالثقلین

بهشت

۳ -۱
(عنکبوت/ ۵۸)

الباقر (علیه السلام)- وَ أَنَا صَاحِبُ الْجَنَّهًِْ وَ النَّارِ أُسْکِنُ أَهْلَ الْجَنَّهًِْ الْجَنَّهًَْ وَ أُسْکِنُ أَهْلَ النَّارِ النَّارَ وَ إِلَیَّ تَزْوِیجُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ وَ إِلَیَّ عَذَابُ أَهْلِ النَّار.

امام باقر (علیه السلام)- من صاحب بهشت و جهنّم هستم؛ بهشتیان را در بهشت اسکان می‌دهم و جهنّمیان را به جهنّم می‌فرستم؛ تزویج اهل بهشت به دست من و عذاب اهل جهنم نیز به دست من است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۸
بحار الأنوار، ج۵۳، ص۴۷
بیشتر