آیه وَ قالَ الَّذي آمَنَ يا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبيلَ الرَّشادِ [38]
كسى كه [از قوم فرعون] ايمان آورده بود گفت: «اى قوم من! از من پيروى كنيد تا شما را به راه صواب، راهنمايى كنم».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَکْتُمُ إِیمانَهُ قَالَ کَتَمَ إِیمَانَهُ سِتَّمِائَهًِْ سَنَهًٍْ قَالَ وَ کَانَ مَجْذُوماً مُکَنَّعاً وَ هُوَ الَّذِی قَدْ وَقَعَتْ أَصَابِعُهُ وَ کَانَ یُشِیرُ إِلَی قَوْمِهِ بِیَدَیْهِ الْمَکْنُوعَتَیْنِ وَ یَقُولُ یا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِکُمْ سَبِیلَ الرَّشادِ قَوْلُهُ فَوَقاهُ اللهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا یَعْنِی مُؤْمِنَ آلِ فِرْعَوْنَ فَقَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) وَ اللَّهِ لَقَدْ قَطَعُوهُ إِرْباً إِرْباً وَ لَکِنْ وَقَاهُ اللَّهُ أَنْ یَفْتِنُوهُ فِی دِینِهِ.
علیّ‌ّبن‌ابراهیم ( قَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَکْتُمُ إِیمانَهُ؛ او حزقیل بود که ششصد سال ایمان خود را مخفی نگاه داشت و مبتلا به جذام شده و انگشتان دستش قطع شده بود و با دو دست بدون انگشت خود به قومش اشاره می‌کرد و می‌گفت: قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِکُمْ سَبِیلَ الرَّشادِ و فَوَقاهُ اللهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: «قوم فرعون او را تکّه‌تکّه کردند امّا خداوند او را از اینکه ایمانش را از او بگیرند حفظ کرد».
العسکری (علیه السلام)- عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ: کَانَ حِزْقِیلُ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ یَدْعُو قَوْمَ فِرْعَوْنَ إِلَی تَوْحِیدِ اللَّهِ وَ نُبُوَّهًِْ مُوسَی (علیه السلام) وَ تَفْضِیلِ مُحَمَّد (صلی الله علیه و آله) عَلَی جَمِیعِ رُسُلِ اللَّهِ وَ خَلْقِهِ وَ تَفْضِیلِ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْخِیَارِ مِنَ الْأَئِمَّهًِْ عَلَی سَائِرِ أَوْصِیَاءِ النَّبِیِّینَ وَ إِلَی الْبَرَاءَهًِْ مِنْ رُبُوبِیَّهًِْ فِرْعَوْنَ فَوَشَی بِهِ وَاشُونَ إِلَی فِرْعَوْنَ وَ قَالُوا: إِنَّ حِزْقِیلَ یَدْعُو إِلَی مُخَالَفَتِکَ.
امام عسکری (علیه السلام)- در تفسیر امام عسکری (علیه السلام) از امام صادق (علیه السلام) آمده است: حزقیل مؤمن آل فرعون قوم خود را به‌سوی توحید الهی و نبوّت موسی (علیه السلام) و برتری محمّد (صلی الله علیه و آله) بر جمیع انبیاء الهی (علیهم السلام) و همه‌ی مخلوقات و نیز برتری علیّ‌بن‌ابی‌طالب و اولاد اطهرش (علیهم السلام) بر سایر اوصیاء انبیاء (علیهم السلام) فرا می‌خواند و آن‌ها را از ربوبیّت فرعون منع می‌کرد و خود اعلام برائت از وی می‌نمود. امر دعوت او در میان مردم پیچید و خبر به فرعون رسید و گفتند: «حزقیل مردم را به مخالفت با تو ترغیب می‌کند و دشمنان تو را در مخالفت با تو مدد می‌رساند».
الحسین (علیه السلام)- إِنِّی أَدْعُوکُمْ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی نَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) فَإِنَّ السُّنَّهًَْ قَدْ أُمِیتَتْ فَإِنْ تُجِیبُوا دَعْوَتِی وَ تُطِیعُوا أَمْرِی أَهْدِکُمْ سَبِیلَ الرَّشادِ.
امام حسین (علیه السلام)- من شما را به‌سوی خدا و رسول دعوت می‌نمایم، زیرا سنّت پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله) از بین رفته، اگر شما دعوت مرا بپذیرید و امر مرا اطاعت کنید من شما را به راه هدایت راهنمایی می‌کنم.