آیه ۴ - سوره غافر

آیه ما يُجادِلُ في آياتِ اللهِ إِلاَّ الَّذينَ كَفَرُوا فَلا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلادِ [4]

تنها كسانى در آيات ما مجادله مى‌كنند كه [از روى عناد] كافر شده‌اند؛ پس مبادا رفت‌و‌آمد آنان در شهرها [و قدرت نماييشان] تو را فريب دهد!

۱
(غافر/ ۴)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- لَعَنَ اللَّهُ الْمُجَادِلِینَ فِی دِینِ اللَّهِ عَلَی لِسَانِ سَبْعِینَ نَبِیّاً وَ مَنْ جَادَلَ فِی آیَاتِ اللَّهِ فَقَدْ کَفَرَ قَالَ اللَّهُ عزّوجلّ ما یُجادِلُ فِی آیاتِ اللهِ إِلَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَلا یَغْرُرْکَ تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلاد.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- آنان‌که در دین خدا ستیزه و جدال کنند به زبان هفتاد پیغمبر لعن شده‌اند هرکس در آیات خدا جدال کند، کافر است. خدای عزّوجلّ می‌فرماید: یُجادِلُ فِی آیاتِ اللهِ إِلَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَلا یَغْرُرْکَ تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلاد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۳۵۴
بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۲۷/ التحصین لابن طاوس، ص۶۲۵/ القمی، ج۲، ص۲۵۴؛ «لعن الله المجاهدین فی دین الله... فقد کفر» محذوف/ کمال الدین، ج۱، ص۲۵۶/ نورالثقلین
۲
(غافر/ ۴)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- لَعَنَ اللَّهُ الْمُجَادِلِینَ فِی دِینِ اللَّهِ عَلَی لِسَانِ سَبْعِینَ نَبِیّاً (صلی الله علیه و آله) وَ مَنْ جَادَلَ فِی آیَاتِ اللَّهِ کَفَرَ قَالَ اللَّهُ ما یُجادِلُ فِی آیاتِ اللهِ إِلَّا الَّذِینَ کَفَرُوا وَ مَنْ فَسَّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْیِهِ فَقَدِ افْتَرَی عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ وَ مَنْ أَفْتَی النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ لَعَنَتْهُ مَلَائِکَهًُْ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ کُلُّ بِدْعَهًٍْ ضَلَالَهًٌْ وَ کُلُّ ضَلَالَهًٍْ سَبِیلُهَا إِلَی النَّار.ِ

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- آنان که در دین خدا ستیزه و جدال می‌کنند به زبان هفتاد پیغمبر لعن شده‌اند؛ هرکس در آیات خدا جدال کند کافر است. خدای عزّوجلّ فرموده است: ما یُجادِلُ فِی آیاتِ اللهِ إِلَّا الَّذِینَ کَفَرُوا؛ هرکس قرآن را به رأی خود تفسیر کند دروغ بر خدا بسته و هرکس ندانسته به مردم فتوا دهد، ملائکه آسمان و زمین او را لعن می‌کنند، هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی در آتش است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۳۵۴
وسایل الشیعهًْ، ج۲۷، ص۱۹۰
۳
(غافر/ ۴)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ما یُجادِلُ فِی آیاتِ اللهِ هُمُ الْأَئِمَّهًُْ (علیهم السلام).

علیّ‌ّبن‌ابراهیم ( آیه: ما یُجادِلُ فِی آیاتِ اللهِ؛ منظور، ائمه (علیهم السلام) هستند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۳۵۴
بحارالأنوار، ج۹، ص۲۳۳
بیشتر