آیه يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْري لِأَجَلٍ مُسَمًّى ذلِكُمُ اللهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ ما يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمير [13]
او شب را در روز داخل مى‌كند و روز را در شب؛ و خورشيد و ماه را مسخّر [شما] كرده، هريك تا سر آمد معيّنى به حركت خود ادامه مى‌دهد؛ اين است خداوند، پروردگار شما؛ حاكميّت [در سراسر عالم] از آن اوست. و كسانى را كه جز او مى‌خوانيد [و مى‌پرستيد] مالك كوچك‌ترين چيزى نيستند.
علی‌بن‌إبراهیم ( مَا یَمْلِکُونَ مِنْ قِطْمِیرٍ قَالَ: الْجَلْدَهًُْ الرَّقِیقَهًُْ الَّتِی عَلَی ظَهْرِ النَّوَاهًِْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( ما یَمْلِکُونَ مِنْ قِطْمِیرٍ؛ [قِطْمِیرٍ یعنی] پوست نازکی که بر پشت هسته است.
علی‌بن‌إبراهیم ( وَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ ما یَمْلِکُونَ مِنْ قِطْمِیرٍ قَالَ: الْجَلْدَهًُْ الرَّقِیقَهًُْ عَلَی ظَهْرِ نَوَاهًِْ التَّمْرِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِکُونَ مِن قِطْمِیرٍ؛ به پوست نازک هسته خرما قطمیر می‌گویند.