آیه ۲۹ - سوره فتح

امام صادق (علیه السلام)- نقش نگین پیغمبر (صلی الله علیه و آله) چنین بود: محمّد رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله).

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- بر در بهشت نوشته شده: لا إِلهَ إِلَّا اللهُ محمّد رَسُولُ اللهِ؛ علی (علیه السلام) برادر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است. هزار سال قبل از آنکه آسمان‌ها و زمین آفریده شوند.

امام باقر (علیه السلام)- خداوند در انسان مؤمن، نسیمی از روح الله را جاری کرده است. زیرا در کتاب جاودانه‌اش چنین می‌فرماید: رُحَمَاء بَیْنَهُمْ.

امام علی (علیه السلام)- از امام علی (علیه السلام) روایت شده است: پیامبرت از تو درخواست یاری کرد خدایا تو او را به‌وسیله‌ی من (علی) و جعفر و حمزه (رحمة الله علیه) یاری نمودی ما کسانی هستیم که برای پیامبر خود انتخاب کردی و ما را یاران او نامیدی او پیشوای ما است به بهشت و گواه بر ما تو هستی ما را سه نفر قرار دادی هر شخصیتی که بجنگ می‌آمد به‌وسیله‌ی ما خوارش می‌کردی و هر پادشاهی را هلاک می‌نمودی ما را أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً و در این مورد آیه‌ای از قرآن نازل کردی و به ما این افتخار را ارزانی داشتی از چهره‌ی ما ستم را زدودی و از هیبت ما مردم را به وحشت انداختی هرگاه محمّد (صلی الله علیه و آله) پیامبرت سرکشی را پیکار می‌پرداخت چنان خانواده‌اش او را در میان می‌گرفتند مانند ستارگان درخشان که در میان آن‌ها ماهی تابان باشد.

امام صادق (علیه السلام)- سماعه می‌گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم که: «اگر قومی مالی بیش از نیاز داشته باشند، و برادران ایشان نیاز فراوان، و زکات کفایت نیازمندی آنان را نکند، آیا آن ثروتمندان حق دارند که سیر باشند و برادرانشان گرسنه بمانند، زیرا روزگار سخت شده است». فرمود: «مسلمان برادر مسلمان است و به او ستم روا نمی‌دارد، و او را خوار نمی‌سازد، و ناکام نمی‌گذارد؛ پس مسلمانان باید در هر زمانی تلاش کنند، و در کار رسیدگی و همیاری باشند، و باید چیزی از مال خود را در اختیار نیاز داران و یاری‌خواهانی که در میان شما هستند قرار دهند، تا چنان رفتار کرده باشید که خداوند امر کرده است: همه نسبت به یک دیگر مهربان باشند، و میان خود- از دو سر- مهربانی و بخشندگی را مراعات کنند.

امام صادق (علیه السلام)- با هم صله کنید و به هم نیکی کنید به هم مهربانی کنید، و با هم برادرانی نیکوکار باشید چنانچه خدا شما را بدان امر کرده است.

امام باقر (علیه السلام)- سعد از امام باقر (علیه السلام) روایت می‌کند که از آن جناب پرسیدند: «تفسیر آیه: محمّد رَسُولُ اللهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللهِ وَ رِضْواناً چیست»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «این مثلی است که در شیعیان ما جاری می‌گردد همان‌گونه که برای آن‌ها در اصلاب جریان پیدا می‌کند و بعد در ارحام کشت می‌شود و بعد از مدّت معینی آن‌ها را از ارحام خارج می‌سازد و پیمان از آن‌ها می‌گیرد. گروهی از آن‌ها از متّقین هستند و جماعتی از شهداء به حساب می‌آیند و گروهی دل‌های آن‌ها مورد امتحان قرار می‌گیرند، دسته‌ای از آن‌ها از علماء هستند و جماعتی از بزرگان به شمار می‌روند و پاره‌ای از آنان از شجاعان به شمار می‌آیند. بعضی پرهیزگار هستند و دسته‌ای اهل تقوی و فضیلت می‌باشند، گروهی اهل تسلیم و رضا به شمار می‌روند، آن‌ها با این فضیلت‌ها و بزرگواری‌ها رستگار شدند و به رحمت خداوند رسیدند و بر مردم فضیلت پیدا کردند و از خود در میان مردم نام نیک نهادند.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللهِ وَ رِضْواناً سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ؛ چیزی است که در صورتشان از اثر شب زنده‌داری آشکار می‌شود. از ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) روایت شده: «آثار نماز در صورتشان ظاهر می‌گردد».

امام رضا (علیه السلام)- بر شما باد به خواندن نماز شب، هیچ بنده‌ای نیست که در پایان شب، برخیزد، و هشت رکعت، و دو رکعت، شفع، و یک رکعت وتر را بخواند و در قنوت خود هفتاد بار «استغفر اللَّه» بگوید مگر اینکه از عذاب قبر و از آتش دوزخ بر کنار می‌ماند، و عمرش طولانی می‌شود، و در زندگی وی توسعه پیدا می‌شود. سپس فرمود: «خانه‌هایی که در آن‌ها نماز شب خوانده می‌شود نورش به اهل آسمان می‌درخشد چنانکه نور ستارگان به اهل زمین می‌درخشد».

امام صادق (علیه السلام)- زید زرّاد گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم:: «می‌ترسم که ما مؤمن نباشیم.» فرمود: «برای چه؟» گفتم: «چون میان ما کسی وجود ندارد که برادرش نزد او از پولش عزیزتر باشد، از این رو، درمییابم که پول نزد ما عزیزتر است از برادر همکیش، که هر دو دوست پیرو امیر مومنان هستیم.» آن حضرت فرمود: «نه، هرگز، شما مؤمن هستید، ولی ایمانتان کامل نیست؛ تا زمانی که قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما خروج کند، آنگاه خدا شما را صاحب یک آرمان میکند و همه مؤمن کامل خواهید شد. اگر در روی زمین مؤمنین کامل نباشند، در آن صورت خدا ما را به سوی خود بالا میبرد؛ شما، هم زمین را منکر هستید، هم آسمان را. آری، سوگند به آن که جانم به دست اوست، در اطراف زمین مؤمنانی وجود دارند که با وجود آن‌ها همه دنیا ارزش بال پشه‌ای را ندارد؛ و اگر دنیا با همه آنچه در آن است و بر آن است، طلای سرخ باشد و گردنبند یکی از آن‌ها باشد، و از گردنش بیفتد، او توجّه نمیکند که چه بر گردن داشته، و چه چیزی از گردنش افتاده، از بس که نزد او خوار است. آنانند که زندگیشان نهان است، آواره اینجا و آنجای زمینند، شکمشان از روزه به پشت چسبیده، لبهاشان از ذکر تسبیح پلاسیده، دیده‌هاشان از گریه ژولیده، رنگ رویشان از بی‌خوابی پریده. این است چهره و ظاهر آنان که خدا را در انجیل برایشان نمونه آورده، و در تورات و فرقان و صحف پیشین آن‌ها را وصف کرده، که فرموده: سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیل و مقصودش زردی رخهایشان بوده از بی خوابی شبانه. آنان برادران خوب هستند در دشواری و آسانی؛ بر خود پیش میدارند دیگران را در دشواری که خدا آن‌ها را وصف کرده و فرموده: و آن‌ها را بر خود مقدّم می‌دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند کسانی که از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده‌اند رستگارانند. (حشر/۹) و پیروز شدند و به خدا رستگار شدند.