آیه ارْجِعي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً [28]
به‌سوي پروردگارت بازگرد در‌حالي‌كه هم تو از او خشنودي و هم او از تو خشنود است.
الصّادق (علیه السلام)- یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ إِلَی مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ أَهْلِ بَیْتِهِ ارْجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَةً بِالْوَلَایَهًِْ مَرْضِیَّةً بِالثَّوَابِ.
امام صادق (علیه السلام)- یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ المُطْمَئِنَّةُ ای نفسی که اطمینان به محمّد (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) او داشتی: ارْجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَةً برگرد به‌سوی خدا با خشنودی ولایت مَّرْضِیَّةً خوشحال از ثواب.
الصّادق (علیه السلام)- وَ یُنَادِی رُوحَهُ مُنَادٍ مِنْ قِبَلِ رَبِّ الْعِزَّهًِْ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ فَوْقَ الْأُفُقِ الْأَعْلَی وَ یَقُولُ یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ إِلَی مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ (علیهم السلام) ارْجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً* فَادْخُلِی فِی عِبادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی فَیَقُولُ مَلَکُ الْمَوْتِ (علیه السلام) إِنِّی قَدْ أُمِرْتُ أَنْ أُخَیِّرَکَ الرُّجُوعَ إِلَی الدُّنْیَا وَ الْمُضِیَّ فَلَیْسَ شَیْءٌ أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ إسْلَالِ رُوحِهِ.
امام صادق (علیه السلام)- روح او را یک منادی از درون عرش و از جانب پروردگار عزّت و از بالای افق بلندتر صدا می‌زند و می‌گوید: «ای نفسی که به محمّد (صلی الله علیه و آله) و آل او (علیهم السلام) مطمئن بودی! برگرد به سوی خدا با خشنودی و خوشحال از ثواب، داخل بندگانم محمّد (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت او (علیهم السلام) شو، داخل بهشت شو». پس ملک الموت می‌گوید: «فرمان داده شده‌ام که تو را بین بازگشت به دنیا و رفتن مخیّر نمایم». پس چیزی نزد او محبوب‌تر از آسان جان‌دادن نیست.