آیه ۷۳ - سوره فرقان

آیه وَ الَّذينَ إِذا ذُكِّرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْها صُمًّا وَ عُمْياناً [73]

و كسانى كه هرگاه آيات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، كر‌و‌كور روى آن نمى‌افتند.

۱
(فرقان/ ۷۳)

الصّادق ( عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الَّذِینَ إِذا ذُکِّرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْها صُمًّا وَ عُمْیاناً قَالَ مُسْتَبْصِرِینَ لَیْسُوا بِشُکَّاکٍ.

امام صادق ( ابوبصیر گوید: از امام صادق (درباره‌ی این آیه: وَ الَّذِینَ إِذا ذُکِّرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْها صُمًّا وَ عُمْیاناً شنیدم که فرمود: «یعنی از سر بینش و باور باشد و شکّ و تردیدی ندارند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰۰
الکافی، ج۸، ص۱۷۸/ بحارالأنوار، ج۶۶، ص۲۶۲/ نورالثقلین/ البرهان؛ «مستعبرین» بدل «مستبصرین»
۲
(فرقان/ ۷۳)

الصّادق ( قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (وَ الَّذِینَ إِذا ذُکِّرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّواعَلَیْها صُمًّا وَ عُمْیاناً فَقَالَ هَذِهِ فِیکُمْ إِذَا ذَکَرْتُمْ فَضْلَنَا لَمْ تَشُکُّوا.

امام صادق ( امام صادق (درباره‌ی آیه‌ی وَ الَّذِینَ إِذا ذُکِّرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْها صُمًّا وَ عُمْیاناً. فرمود: «این درباره‌ی شماست وقتی فضایل ما را یادآوری می‌کنید در آن شک نمی‌کنید».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰۲
بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۸۷/ المحاسن، ج۱، ص۱۷۰/ نورالثقلین
۳
(فرقان/ ۷۳)

الصّادق ( رُوِّینَا عَنْ جَعْفَرِ‌بْنِ‌مُحَمَّدٍ (أَنَّهُ سَمِعَ رَجُلًا یَطُوفُ بِالْبَیْتِ وَ هُوَ یَقُولُ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُوا بِآیَاتِکَ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْها صُمًّا وَ عُمْیاناً رَبِ اجْعَلْنِی مِنَ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً فَقَالَ لَهُ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (لَقَدْ سَأَلْتَ رَبَّکَ شَطَطاً سَأَلْتَهُ أَنْ یَجْعَلَکَ إِمَاماً لِلْمُتَّقِینَ مُفْتَرَضَ الطَّاعَهًِْ فَقَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ جُعِلْتُ فِدَاکَ فِیمَنِ الْآیَهًُْ الْأُولَی قَالَ فِیکُمْ أُنْزِلَتْ قَالَ فَالثَّانِیَهًُْ قَالَ فِینَا.

امام صادق ( روایت شده است که امام صادق (کلام مردی را که درحال طواف این‌چنین می‌گفت: «بارخدایا، مرا از کسانی که هرگاه آیات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، کروکور روی آن نمی‌افتند و کسانی که می‌گویند: «پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مایه‌ی روشنی چشم ما قرار ده، و ما را برای پرهیزگاران پیشوا گردان»!. (فرقان/۷۴) قرار ده»! شنید! امام به او فرمود: «در سؤال از خدا از حد خارج شدی، از او می‌خواهی که تو را امام واجب‌الطاعه برای متّقین قرار دهد»؟ با شنیدن گفتار امام صادق (بعضی از اصحاب سؤال کردند که این آیات در حقّ چه کسانی نازل شده است»؟ امام (فرمود: «آیه‌ی اوّل در حقّ شما، و آیه‌ی دوّم در حقّ ما [نازل شده] است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰۲
دعایم الإسلام، ج۱، ص۲۴
بیشتر