آیه وَ قَيَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ في أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرينَ [25]
ما براى آن‌ها همنشينانى [زشت سيرت] قرار داديم كه زشتي‌ها را از پيش‌رو و پشت‌سر آن‌ها در نظرشان جلوه دادند؛ و فرمان الهى درباره‌ی آنان تحقّق يافت و به سرنوشت اقوام گمراهى از جنّ و انس كه قبل از آن‌ها بودند گرفتار شدند؛ به‌يقين آن‌ها زيانكار بودند.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی عَبْدِ‌اللهِ (علیه السلام) قَوْلُهُ وَ قَیَّضْنَا لَهُمْ قُرَناءَ یَعْنِی الشَّیَاطِینَ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ الْأَرْدِیَاءَ فَزَیَّنُوا لَهُمْ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ أَیْ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ وَ مَا خَلْفَهُمْ أَیْ مَا یُقَالُ لَهُمْ: إِنَّهُ یَکُونُ خَلْفَکُمْ کُلَّهُ بَاطِلٌ وَ کَذِبٌ وَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ وَ الْعَذَابُ.
امام صادق (علیه السلام)- وقَیَّضْنَا لهُمْ قُرَنَاء به این معناست که برای آن‌ها از میان شیاطین پست، اعمّ از انسان و جنّ، همنشینانی قرار داده‌ایم. فَزَیَّنُوا لهُم مَّا بَینَ أَیدِیهِمْ یعنی اعمالشان، و مَا خَلفَهُمْ یعنی آنچه بدیشان گفته می‌شد مبنی‌براینکه مطالب گفته شده درباره‌ی حوادثی که در آینده روی می‌دهد همگی باطل و دروغ است.