آیه ۲۱ - سوره ق

امام علی (علیه السلام)- بندگان خدا، از عبرت‌های سودمند پند پذیرید، و از نشانه‌های درخشان عبرت گیرید، به خاطر بیم‌دادن‌های رسا از گناهان باز ایستید، و از ذکر و موعظه‌ها نفع ببرید. گویا چنگال‌های مرگ به شما در آویخته، و دلبستگی به آرزو از شما قطع شده، و کارهای دشوار و راندن روحتان به جایی که وارد شدنی است شما را فرا گرفته، و هر انسانی [به محشر] می‌آید درحالی‌که فرشته‌ای او را [به‌سوی دادگاه عدل الهی] می‌راند و گواهی همراه اوست! راننده به سوی محشرش می‌راند، و گواهی دهنده بر اعمالش گواهی می‌دهد.

امام علی (علیه السلام)- کُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهِیدٌ هر نفسی را راننده‌ای همراه است که او را تا به محشر وی می‌راند و گواهی که بر اعمال او گواهی می‌دهد و آنچه کرده است می‌داند.

امام صادق (علیه السلام)- ابوخدیجه گوید: امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: «فاصله‌ی میان تو و بصره چقدر است»؟ گفتم: «اگر باد موافق باشد از طریق آب، پنج روز و از راه خشکی در حدود هشت روز». فرمود: «چه راه نزدیکی! پس از یکدیگر (شیعیان) دیدن کنید و حال یکدیگر را بپرسید. چرا که هرکس در روز رستاخیز ناگزیر باید شاهدی بیاورد که به تدیّن او گواهی دهد».

ائمّه (علیهم السلام)- وَ جاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهِیدٌ و در آن روز هرکس با فرشته‌ای برای حساب به محشر آید و آن فرشته بر اعمال خوب و بدش گواهی دهد. پس در آن وقت است که از تو برادرت فرار می‌نماید و تو را فراموش می‌کند و رفیقت از تو رو بر می‌گرداند و دوستانت تو را از خود می‌رانند و تو را زن و فرزندت یاری نمی‌نمایند، بلکه تو هم همه‌ی آنان را از وحشت فراموش می‌کنی.