آیه ۲۰ - سوره قصص

آیه وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعى قالَ يا مُوسى إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَكَ مِنَ النّاصِحِينَ [20]

[در اين هنگام] مردى با شتاب از دورترين نقطه شهر (مركز فرعونيان) آمد و گفت: «اى موسى! اطرافيان فرعون براى كشتن تو به مشورت نشسته اند؛ فوراً [از شهر] خارج شو، كه من از خيرخواهان توام.»

۱
(قصص/ ۲۰)

الباقر (علیه السلام)- بَلَغَ فِرْعَوْنَ خَبَرُ قَتْلِ مُوسَی (علیه السلام) الرَّجُلَ فَطَلَبَهُ لِیَقْتُلَهُ فَبَعَثَ الْمُؤْمِنُ إِلَی مُوسَی (علیه السلام) إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ فَاخْرُجْ إِنِّی لَکَ مِنَ النَّاصِحِینَ.

امام باقر (علیه السلام)- خبر اینکه موسی (علیه السلام)، کسی را کشته است به فرعون رسید پس افرادی را به دنبال او فرستاد تا او را بکشند امّا مؤمن آل‌فرعون قاصدی را نزد موسی (علیه السلام) فرستاد [تا او را از توطئه فرعون باخبر ساخته و وی را تشویق نماید تا از آن شهر خارج شود] که إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ فَاخْرُجْ إِنِّی لَکَ مِنَ النَّاصِحِین.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۱۷۸
بحار الأنوار، ج۱۳، ص۲۷/ القمی، ج۲، ص۱۳۷/ قصص الأنبیاءللجزایری، ص۲۲۱
۲
(قصص/ ۲۰)

إبن‌عباس (رحمة الله علیه)- لَمْ یَکُنْ مُؤْمِنٌ غَیْرَهُ وَ غَیْرَ امْرَأَهًِْ فِرْعَوْنَ وَ غَیْرَ الْمُؤْمِنِ الَّذِی أَنْذَرَ مُوسَی (علیه السلام) فَقَالَ: إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- جز او (موسی (علیه السلام)) و جز زن فرعون و جز آن مؤمنی که به موسی (علیه السلام) خبر داد و گفت: إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ، [در آن زمان] مؤمن دیگری وجودنداشت.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۱۷۸
بحار الأنوار، ج۱۳، ص۱۵۸
۳
(قصص/ ۲۰)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ قَدْ رُوِیَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَالَ: سُبَّاقُ الْأُمَمِ ثَلَاثَهًٌْ لَمْ یَکْفُرُوا بِاللَّهِ طَرْفَهًَْ عَیْنٍ: خِرْبِیلُ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ وَ حَبِیبُ النَّجَّارُ صَاحِبُ یَاسِینَ وَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) وَ هُوَ أَفْضَلُهُمْ. قَالُوا: فَجَاءَ خِرْبِیلُ فَاخْتَصَرَ طَرِیقاً قَرِیباً حَتَّی سَبَقَ الذُّبَاحِینَ إِلَیْهِ وَ أَخْبَرَهُ بِمَا هَمَّ بِهِ فِرْعَوْنُ فَذَلِکَ قَوْلُهُ تَعَالَی وَ جَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَی الْمَدِینَةِ الْآیَهًَْ فَتَحَیَّرَ مُوسَی (علیه السلام) وَ لَمْ یَدْرِ أَیْنَ یَذْهَبُ، فَجَاءَ مَلَکٌ عَلَی فَرَسٍ بِیَدِهِ عَنَزَهًٌْ فَقَالَ لَهُ: اتَّبِعْنِی. فَاتَّبَعَهُ فَهَدَاهُ إِلَی مَدْیَنَ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از میان امّت‌ها سه نفر هستند که حتّی یک چشم برهم‌زدنی به خدا کافر نشده‌اند: حزقیل مؤمن آل‌فرعون، حبیب نجّار و علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) که افضل آنهاست. حزقیل از کوتاه‌ترین راه و به نحوی که سریعتر از ماموران قتل موسی (علیه السلام) به او برسد نزد او رفت و به او خبر داد که فرعون چه قصدی کرده و این معنای این کلام خداست که فرمود: وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَی الْمَدینَةِ موسی (علیه السلام) متحیّر و سرگردان‌شد و نمی‌دانست به کدام جهت بگریزد فرشته‌ای سوار بر اسب نازل‌شد که نیزه‌ای در دست داشت و به موسی (علیه السلام) گفت: «به دنبال من حرکت کن»! و او را به سوی مدین راهنمایی کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۱۷۸
بحار الأنوار، ج۱۳، ص۵۸
بیشتر