آیه ۳۸ - سوره قصص

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از؛ و گروهی را فراهم آورد و ندا در داد (نازعات/۲۳)، فرعون است و نَکال در آیات: و گفت: پروردگار بزرگ‌تر شما منم و خدا هم او را به کیفر دنیا و آخرت گرفتارکرد، (نازعات/۲۵۲۴) مجازات و عقوبت است. و منظور از الْآخِرَةِ؛ عبارت: أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَی است [مجازات این حرفش را خواهد داد] و مقصود از الْأُولَی؛ سخن فرعون است که گفت: مَا عَلِمْتُ لَکُم مِّنْ إِلَهٍ غَیْرِی است و خداوند او را به خاطر این حرفش هلاک کرد.

امام باقر (علیه السلام)- خدای عزّوجل به فرعون در میان دو جمله‌اش یکی اینکه گفت: «من پروردگار بلند مرتبه شما هستم (النازعات/۲۴) و دیگر اینکه گفت: «من به جز خودم خدایی برای شما نمی‌دانم (القصص/۳۸) چهل سال مهلت داد و سپس او را به شکنجه آن حرف اولش و حرف آخرش گرفتار ساخت و از آن‌گاه که خدای عزّوجل به موسی (علیه السلام) و هارون (علیه السلام) فرمود: «دعای شما دو نفر مستجاب گردید (یونس/۸۹)» تا روزی که خداوند اثر استجابت دعا را به موسی (علیه السلام) نشان داد چهل سال فاصله بود». جبرئیل گفت: «من با پروردگار خود درباره فرعون سخت درافتادم و عرض کردم: «پروردگارا! با این‌که فرعون داد أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلی می‌دهد تو او را به حال خودش رها کرده‌ای [و عذاب نمی‌کنی]»؟ فرمود: «چنین سخنی را بنده‌ای چون تو می‌گوید [که عجول است]».