آیه ۶۴ - سوره قصص

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَکَائِیَ الَّذِینَ کُنتُمْ تَزْعُمُون؛ منظور، کسانی است که گفتید آن‌ها شریک خدایند، و منظور از قالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَاء الَّذِینَ أَغْوَیْنَا أَغْوَیْنَاهُمْ کَمَا غَوَیْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَیْکَ مَا کَانُوا إِیَّانَا یَعْبُدُونَ؛ یعنی اینکه آنان عبادت نکردند و مقصود از عبادت اطاعت است وَ قِیلَ ادْعُوا شُرَکَاءکُمْ؛ یعنی کسانی که آن‌ها را شریک خدا می‌خواندید. می‌خوانندشان، ولی به آن‌ها پاسخ نمی‌دهند. و چون عذاب را ببینند آرزو کنند که کاش از هدایت‌یافتگان می‌بودند. (قصص/۶۴).