آیه ۲۷ - سوره قمر

آیه إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ [27]

[به صالح گفتيم]: ما «ناقه» را براى آزمايش آن‌ها مى‌فرستيم؛ در انتظار پايان كار آنان باش و صبر كن!

۱
(قمر/ ۲۷)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ ای إختِبَاراً.

علیّ‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا مُرْسِلو النَّاقَةِ فِتْنَةً لهُمْ یعنی آزمایشی است برای آن‌ها.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۳۵۶
البرهان
۲
(قمر/ ۲۷)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ أَیْ نَحْنُ بَاعِثُوا النَّاقَهًِْ بِإِنْشَائِهَا عَلَی مَا طَلَبُوهَا مُعْجِزَهًًْ لِصَالِحٍ (علیه السلام) وَ قَطْعاً لِعُذْرِهِمْ وَ امْتِحَاناً وَ اخْتِبَاراً لَهُمْ ... وَ هُوَ أَنَّهُمْ تَعَنَّتُوا عَلَی صَالِحٍ (علیه السلام) فَسَئَلُوهُأَنْ یُخْرِجَ لَهُمْ مِنْ صَخْرَهًٍْ نَاقَهًًْ حَمْرَاءَ عُشَرَاءَ تَضَعُ ثُمَّ تَرِدُ مَاءَهُمْ فَتَشْرَبُهُ ثُمَّ تَعُودُ عَلَیْهِمْ بِمِثْلِهِ لَبَناً فَقَالَ سُبْحَانَهُ إِنَّا کَمَا سَئَلُوهُ فِتْنَهًًْ لَهُمْ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنّا مُرْسِلُوا النّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ یعنی ما شتر را به‌وسیله‌ی آفریدن آن براساس آنچه درخواست کرده‌اند می‌فرستیم که معجزه‌ای برای صالح (علیه السلام) باشد و بهانه‌ی آن‌ها را قطع کند و مایه‌ی امتحان و آزمایش برای آن‌ها باشد ... آن‌ها بر صالح (علیه السلام) سخت گرفتند و از او خواستند تا از سنگی برای آن‌ها شتر سرخ مویی که ده ماهه باردار است بیرون بیاورد که [پس ازخروج فوراً] بزاید. سپس وارد [چشمه‌ی] آب آن‌ها شود و از آن بخورد؛ سپس شیری همانند آن [آبی که خورده] برای آن‌ها برگرداند؛ در نتیجه خداوند سبحان فرمود: «ما شتر را همان‌گونه که درخواست کرده‌اند برای آزمایش آن‌ها می‌فرستیم.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۳۵۶
بحرالعرفان، ج۱۵، ص۲۲۴
بیشتر