آیه وَ لَوْ أَلْقى مَعاذيرَهُ [15]
هرچند [در ظاهر] براي خود عذرهايي بتراشد.
الباقر (علیه السلام)- نَزَلَتْ فِی رَجُلٍ أَمَرَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنْ یُسَلِّمَ عَلَی عَلِیٍّ (علیه السلام) بِإِمْرَهًِْ الْمُؤْمِنِینَ فَلَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) تَرَکَ مَا أَمَرَهُ بِهِ وَ مَا وَفَی.
امام باقر (علیه السلام)- درباره‌ی مردی نازل شده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به او دستور داد تا بر علی (علیه السلام) به سبب امیری بر مؤمنان سلام کند. وقتی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از دنیا رفت، آنچه به او دستور داده بود ترک کرد و وفا نکرد.