آیه فَإِذا بَرِقَ الْبَصَرُ [7]
[بگو:] در آن هنگام كه چشم‌ها از شدّت وحشت خيره گردد.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَإِذا بَرِقَ الْبَصَرُ قَالَ: یُبْرِقُ الْبَصَرُ فَلَا یَقْدِرُ أَنْ یَطْرَف.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ، منظور، آن زمانی است که دیدگان خیره می‌شوند و امکان چشم‌برهم‌زدن برای آن وجود نداشته باشد.