آیه ۲۸ - سوره مؤمنون

آیه فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنْتَ وَ مَنْ مَعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ للهِ الَّذي نَجَّانا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ [28]

و هنگامى‌كه تو و همه‌ی كسانى كه با تو هستند در كشتى مستقر شديد، بگو: «ستايش مخصوص خدايى است كه ما را از قوم ستمكار نجات بخشيد».

۱
(مؤمنون/ ۲۸)

الصّادق ( إِنَّ نُوحاً (لَمَّا رَکِبَ فِی السَّفِینَهًِْ وَ خَافَ الْغَرَقَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ (لَمَّا أَنْجَیْتَنِی مِنَ الْغَرَقِ فَنَجَّاهُ اللَّهُ عَنْه.

امام صادق ( وقتی نوح (سوار کشتی شد و از غرقشدن ترسید گفت: «خدایا! از تو می‌خواهم به حقّ محمّد و آل محمّد (مرا از غرق‌شدن نجات دهی»! و خدا او را نجات داد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۶۰
أمالی للصدوق، ص۲۱۸
۲
(مؤمنون/ ۲۸)

أمیرالمؤمنین ( یَا کُمَیْلُ قَالَ رَسُولُاللَّهِ (فَوْقَ مِنْبَرِهِ عَلِیٌّ (مِنِّی وَ ابْنَایَ مِنْهُ وَ الطَّیِّبُونَ مِنِّی وَ أَنَا مِنْهُمْ وَ هُمُ الطَّیِّبُونَ بَعْدَأُمِّهِم ... یَا کُمَیْلُ عَلَامَ یَحْسُدُونَنَا وَ اللَّهُ أَنْشَأَنَا قَبْلَ أَنْ یَعْرِفُونَا فَتَرَاهُمْ بِحَسَدِهِمْ إِیَّانَا عَنْ رَبِّنَا یُزِیلُونَّا ... یَا کُمَیْلُ ثُمَّ یُنَادُونَ اللَّهَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ بَعْدَ أَنْ یَمْکُثُوا أَحْقَاباً اجْعَلْنَا عَلَی الرَّخَاءِ فَیُجِیبُهُمْ اخْسَؤُا فِیها وَ لاتُکَلِّمُونِ یَا کُمَیْلُ فَعِنْدَهَا یَیْأَسُونَ مِنَ الْکَرَّهًِْ وَ اشْتَدَّتِ الْحَسْرَهًُْ وَ أَیْقَنُوا بِالْهَلَکَهًِْ وَ الْمَکْثِ جَزَاءً بِمَا کَسَبُوا عُذِّبُوا یَا کُمَیْلُ قُلِ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی نَجَّانا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ.

امام علی ( ای کمیل! رسولخدا (بر بالای منبر فرمود: «علی (از من است و دو فرزندم حسن و حسین (از اوست؛ پاکان از من و من از ایشانم و اینان بعد از مادرشان پاکان هستند ...». ای کمیل! چرا مردم بر ما حسد می‌برند؟! خدا ما را آفریده پیش از آنکه مردم ما را بشناسند؛ پس میبینی اینان بهواسطه‌ی حسدشان ما را از پروردگارمان جدا می‌کنند ... ای کمیل! [حسودان به ما در قیامت) خدا را بعد از آنکه مدّتهای طولانی درنگ میکنند صدا میزنند که [خدایا] ما را در آسایش قرار ده! پس به ایشان جواب می‌دهد که خاموش باشید و سخن مگویید! ای کمیل! دراین‌هنگام از آزادشدن ناامید می‌شوند و افسوس سخت می‌شود و به نابودی و درنگ‌کردن یقین پیدا میکنند؛ پاداش کردارشان عذاب است. ای کمیل! قُلِ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی نَجَّانا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۶۰
بحارالأنوار، ج۷۴، ص۲۷۸
بیشتر