آیه قالَ عَمَّا قَليلٍ لَيُصْبِحُنَّ نادِمينَ [40]
[خداوند] فرمود: «به زودى پشيمان خواهند شد [امّا زمانى‌كه ديگر سودى به حالشان ندارد].»
أمیرالمؤمنین ( بُنِیَ الْکُفْرُ عَلَی أَرْبَعِ دَعَائِم ... فَجَعَلَ السَّیِّئَهًَْ ذَنْباً وَ الذَّنْبَ فِتْنَهًًْ وَ الْفِتْنَهًَْ دَنَساً وَ جَعَلَ الْحُسْنَی عُتْبَی وَ الْعُتْبَی تَوْبَهًًْ وَ التَّوْبَهًَْ طَهُوراً فَمَنْ تَابَ اهْتَدَی وَ مَنِ افْتُتِنَ غَوَی مَا لَمْ یَتُبْ إِلَی اللَّهِ وَ یَعْتَرِفْ بِذَنْبِهِ وَ لَا یَهْلِکُ عَلَی اللَّهِ إِلَّا هَالِکٌ اللَّهَ اللَّهَ فَمَا أَوْسَعَ مَا لَدَیْهِ مِنَ التَّوْبَهًِْ وَ الرَّحْمَهًِْ وَ الْبُشْرَی وَ الْحِلْمِ الْعَظِیمِ وَ مَا أَنْکَلَ مَا عِنْدَهُ مِنَ الْأَنْکَالِ وَ الْجَحِیمِ وَ الْبَطْشِ الشَّدِیدِ فَمَنْ ظَفِرَ بِطَاعَتِهِ اجْتَلَبَ کَرَامَتَهُ وَ مَنْ دَخَلَ فِی مَعْصِیَتِهِ ذَاقَ وَبَالَ نَقِمَتِهِ وَ عَمَّا قَلِیلٍ لَیُصْبِحُنَّ نادِمِینَ.
امام علی ( کفر بر چهار پایه، بنا شده است ... بدکرداری را گناه شمرده و گناه را فتنه و فتنه را آلودگی و خوش کرداری را رضایتمندی دانسته و رضایتمندی را توبه و توبه را پاک‌کننده. پس هرکه توبه کرد، به راه حق هدایت شده و هرکس فتنه انگیخت، مادامی‌که به خدا بازنگشته و به گناهش اعتراف نکرده، گمراه شد. جز افرادی که هلاک می‌شوند، کسی در برابر خدا دلیری نمی‌کند. خدا را در نظر داشته باش! چه اندازه باب توبه به درگاهش وسیع و رحمت و بشارت و بردباریش بزرگ است! کیفر و دوزخ جانکاه و ضربتش سخت است! کسی که به فرمانبریش موفق گردد، کرامتش را به خود جلب می‌کند و هرکه بر نافرمانیش درآید گرفتاری عذاب او را می‌چشد؛ وَ عَمَّا قَلِیلٍ لَیُصْبِحُنَّ نادِمِینَ.