آیه وَ الَّذينَ هُمْ عَلى صَلَواتِهِمْ يُحافِظُونَ [9]
و آنها كه بر نمازهايشان مواظبت مى نمايند.
الباقر ( هِیَ الْفَرِیضَهًْ.
امام باقر ( منظور [از صَلَواتِهِمْ]؛ نمازهای واجب است.
علی بن ابراهیم ( وَ قَوْلُهُ وَ الَّذِینَ هُمْ عَلَی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ قَالَ: عَلَی أَوْقَاتِهَا وَ حُدُودِهَا.
علیّ بن ابراهیم ( وَ الَّذِینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ منظور، مراقبت بر وقت و حدود نماز است.
فقه الرّضا ( یُحَافِظُونَ عَلَی الْمَوَاقِیت.
فقه الرّضا ( یُحافِظُونَ یعنی کسانی که از وقت های نماز مراقبت می کنند (سر وقت نماز می‌خوانند).
الصّادق ( عَنِ الْفُضَیْلِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاجَعْفَرٍ (عَن قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ الَّذِینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ قَالَ هِیَ الْفَرِیضَهًُْ قُلْتُ الَّذِینَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ دائِمُونَ قَالَ هِیَ النَّافِلَهًُْ.
امام صادق ( [فضیل می گوید]: از امام صادق (در مورد آیه: الَّذِینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ سؤال کردم، حضرت فرمود: «منظور؛ نماز واجب است» پرسیدم: «آیه: الَّذینَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ دائِمُونَ چه»؟ فرمود: «مراد؛ نمازهای نافله است».
الباقر ( أَنَ الْمُحَافَظَهًَْ عَلَی الْفَرَائِضِ وَ الْمُدَاوَمَهًَْ عَلَی النَّوَافِلِ.
امام باقر ( منظور؛ مراقبت کردن بر نمازهای واجب و مداومت کردن بر نمازهای مستحب است.
الکاظم ( عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی‌الْحَسَنِ الْمَاضِی (فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَل وَ الَّذِینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ قَالَ أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْخَمْسِ صَلَوَاتٍ مِنْ شِیعَتِنَا.
امام کاظم ( آن ها صاحبان نمازهای پنجگانه از میان شیعیان ما هستند». (شیعیانی که نماز را در پنج وقت می‌خوانند).
الباقر ( عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (أَنَّهُ قَالَ: فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الَّذِینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ قَالَ هَذِهِ الْفَرِیضَهًُْ مَنْ صَلَّاهَا لِوَقْتِهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا لَا یُؤْثِرُ عَلَیْهَا غَیْرَهَا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَهًًْ لَا یُعَذِّبَهُ وَ مَنْ صَلَّاهَا لِغَیْرِ وَقْتِهَا غَیْرَ عَارِفٍ بِحَقِّهَا مُؤْثِراً عَلَیْهَا غَیْرَهَا کَانَ ذَلِکَ إِلَیْهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنْ شَاءَ غَفَرَ لَهُ وَ إِنْ شَاءَ عَذَّبَهُ.
امام باقر ( این واجب (نماز) را هرکس در وقتش به جا آورد، درحالی که حقّ آن (واجب) را بشناسد و غیر آن را بر آن مقدّم ندارد، خداوند برای او آزادی [از آتش] را می‌نویسد و او را عذاب نمی‌کند و هرکس آن را در خارج از وقتش به جا آورد درحالی که غیر آن را بر آن مقدّم کند، کارش با خداست که اگر خواست او را می بخشد و اگر خواست عذابش می کند.