آیه ۴ - سوره مائده

امام علی (علیه السلام)- از امام صادق (علیه السلام) روایت است: علی (علیه السلام) در نامه‌ای درباره‌ی کلام خدا: وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُکَلِّبینَ فرمود: «منظور سگ‌ها هستند».

امام صادق (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) فرمود: پدرم فتوا می‌داد و تقیّه می‌کرد و ما از صید با باز و شاهین می‌ترسیدیم، ولی اکنون دیگر هراسی نداریم و شکار آن‌ها را حلال نمی‌دانیم، مگر آنکه صید را به دست خود با چاقو سر ببریم تا بمیرد؛ چرا که در کتاب امیرمؤمنان علی (علیه السلام) است که خداوند عزّوجلّ فرمود: وَمَا علَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعلِّمُونَهُنَّ مِمَّا علَّمَکُمُ الله فَکُلُواْ مِمَّا أَمْسَکْنَ علَیْکُمْ؛ منظور سگ‌ها است.

امام صادق (علیه السلام)- زراره گوید: امام صادق (علیه السلام) در مورد صیدی که سگ شکاری صید می‌کند فرمود: «هرگاه صاحب سگ هنگام فرستادن آن بسم الله گوید؛ از آن بخورد، هر چند شکار را کشته باشد، و اگر سگ از آن خورده است از باقیمانده‌ی آن بخور، و اگر سگ تعلیم ندیده است فوری او را تعلیم دهد و همان هنگام که او را برای شکار می‌فرستد اگر چنین کرد، از آن بخورد زیرا آن حیوان شکار آموخته است، امّا جز سگ‌های شکاری هرچه را که یوز یا باز شکاری و امثال آن شکار کنند از آن نخور مگر مادامی‌که شکار را زنده بیاورند که بتوانی آن را ذبح کنی زیرا خداوند عزیز می‌فرماید: «مکلّبین» و به غیر از سگ‌ها هرچه شکار کند صیدش خوردنی نیست مگر اینکه به ذبح آن دست یابی».

امام صادق (علیه السلام)- قاسم‌بن‌سلیمان گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «سگ شکاری فرار کرده است و درحالی‌که صاحبش او را رها نکرده، شکاری گرفته است، صاحب سگ که به بالین شکار رسید، سگ آن را کشته بود. آیا از آن بخورد»؟ فرمود: «نه، اگر صید کرده و او بسم الله گفته باشد حلال است، آنگاه می‌تواند از آن بخورد، و چنانچه سگ صید کرده و او نام خدا را نبرده است از آن نخورد، و این معنای فرمایش خداوند است که فرمود: ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُکَلِّبِین».

امام صادق (علیه السلام)- سماعهًْ‌بن‌مهران گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی چیزی که سگ شکاری، [صید می‌کند و] نگه می‌دارد، پرسیدم. و آن [پرسش من درباره‌ی این] کلام خداوند متعال: وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَکُمُ الله فَکُلُوا مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَ اذْکُرُوا اسْمَ الله عَلَیْهِ بود. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خوردن شکاری که سگ گرفته و از آن نخورده اشکالی ندارد، و اگر پیش از آنکه شکار را بیابی سگ از آن خورده، حلال نیست».

امام صادق (علیه السلام)- ابوبکر حضرمی گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی شکار بازها و شاهین‌ها و یوزها و سگ‌ها پرسیدم. و فرمود: «هیچ چیز را نخورید پیش از آنکه خود سر ببرید تا بمیرد، مگر شکار سگان». گفتم: «اگر آن را کشت»؟ فرمود: «بخور که خدای تعالی فرموده است: وَمَا علَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعلِّمُونَهُنَّ مِمَّا علَّمَکُمُ الله فَکُلُواْ مِمَّا أَمْسَکْنَ علَیْکُمْ و آنگاه فرمود: همه‌ی درندگان، شکار را برای خود می‌گیرند، مگر سگ‌های تربیت شده که شکار را برای صاحبان خود می‌گیرند و چون سگ شکاری را به‌دنبال صید فرستادید، نام خدا را بر آن یاد کنید که این حلال شدن آن شکار است».

امام صادق (علیه السلام)- رفاعه گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی سگ که [شکارش را] می‌کشد پرسیدم، فرمود: «بخور». عرض کردم: «بخشی از آن [شکار] را خورده است». فرمود: «وقتی از آن بخورد، برای تو [شکار نکرده و برای تو] نگرفته است؛ بلکه برای خودش گرفته است».

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَسْئَلُونَکَ ما ذا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّباتُ وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُکَلِّبینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللَّه؛ مقصود تنها شکار سگهای آموزش دیده است که خداوند چنانکه شکار را یافتی و سگ آن را کشته باشد، آن را حلال نموده است؛ فَکُلُوا مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُم.

امام صادق (علیه السلام)- حکم‌بن‌حکیم صیرفی گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «درباره‌ی سگی که صید را شکار می‌کند و آن را می‌کشد چه می‌فرمایی»؟ فرمود: «خوردن آن اشکالی ندارد». عرض کردم: «آن‌ها (اهل‌تسنّن) می‌گویند: «وقتی سگ آن را کشت و از آن خورد، برای خود گرفته [و برای خود شکارکرده] است؛ پس آن را نخور». فرمود: «بخور. آیا با شما اتّفاق‌نظر ندارند بر اینکه کشتن آن، ذبح آن است»؟ عرض کردم: «بله». فرمود: «درباره‌ی گوسفندی که مردی آن را ذبح کرده چه می‌گویند؟ آیا آن را تذکیه [و ذبح شرعی] کرده است»؟ عرض کردم: «بله». فرمود: «[اگر] حیوان درّنده بعد از آنکه آن مرد، آن را ذبح شرعی کرد، آمد و مقداری از آن را خورد، آیا باقی‌مانده، خورده می‌شود»؟ عرض کردم: «بله». فرمود: «هنگامی که این‌گونه به تو جواب دادند، به آن‌ها بگو: «چگونه می‌گویید هنگامی که آن [سگ] آن را ذبح شرعی کرد و از آن خورد، نمی‌خورید و هنگامی که این [مرد] ذبح شرعی کرد و [سگ از آن] خورد، می‌خورید»؟

امام صادق (علیه السلام)- حریز گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی سگ زرتشتیان که مسلمان با آن شکار کند و نام خدا را برد و سگ را به شکار بفرستد، پرسیده شد. فرمود: «آری، آن سگ شکاری است. اگر نام خدا را بر آن ببرد، مشکلی نیست».