آیه كَتَبَ اللهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلي إِنَّ اللهَ قَوِيٌّ عَزيزٌ [21]
خداوند چنين مقرّر داشته كه من و پيامبرانم پيروز مى‌شويم؛ چرا كه خداوند توانا و شكست ناپذير است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ لَا نَبِیَّ بَعْدِی وَ لَا سُنَّهًَْ بَعْدَ سُنَّتِی فَمَنِ ادَّعَی ذَلِکَ فَدَعْوَاهُ وَ بِدْعَتُهُ فِی النَّارِ فَاقْتُلُوهُ وَ مَنْ تَبِعَهُ فَإِنَّهُ فِی النَّارِ أَیُّهَا النَّاسُ أَحْیُوا الْقِصَاصَ وَ أَحْیُوا الْحَقَّ لِصَاحِبِ الْحَقِّ وَ لَا تَفَرَّقُوا وَ أَسْلِمُوا وَ سَلِّمُوا تَسْلَمُوا کَتَبَ اللهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِی إِنَّ اللهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- مردم! نه پیامبری پس از من خواهد بود، و نه سنّتی پس از سنّت من. پس هرکس ادّعای پیامبری کند و بدعتی گذارد، ادّعا و بدعت او در آتش خواهد بود، و هرکس چنین ادّعایی کند او را بکشید، و او و هرکس که از او پیروی کند همگی در دوزخ خواهند بود. ای مردم! قصاص را زنده نگهدارید، و حقّ را زنده کنید، و پراکنده نشوید، و به‌راستی تسلیم حق باشید تا سالم بمانید، کَتَبَ اللهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلی إِنَّ اللهَ قَوِیٌّ عَزیزٌ.
الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ الصَّادِقَ (علیه السلام) أَخْرَجَ آیَاتٍ مِنَ الْقُرْآنِ وَ جَعَلَهَا حِرْزاً لِابْنِهِ مُوسَی الْکَاظِمِ (علیه السلام) وَ کَانَ یَقْرَؤُهُ وَ یُعَوِّذُ نَفْسَهُ بِهِ وَ هُوَ هَذَا بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ أَبَداً حَقّاً حَقّاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِیمَاناً وَ صِدْقاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَلَطُّفاً وَ رِفْقاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بِسْمِ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ أَلْجَأْتُ ظَهْرِی إِلَی اللَّهِ ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّهًَْ إِلَّا بِاللَّهِ وَ ما تَوْفِیقِی إِلَّا بِاللَّهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ مَا صَبْرِی إِلَّا بِاللَّهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ وَ نِعْمَ الْقَادِرُ اللَّهُ وَ نِعْمَ الْمَوْلَی اللَّهُ وَ نِعْمَ النَّصِیرُ اللَّهُ وَ لَا یَأْتِی بِالْحَسَنَاتِ إِلَّا اللَّهُ وَ لَا یَصْرِفُ السَّیِّئَاتِ إِلَّا اللَّهُ وَ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَهًٍْ فَمِنَ اللَّهِ وَ إِنَّ الْأَمْرَ کُلَّهُ لِلَّهِ وَ أَسْتَکْفِی اللَّهَ وَ أَسْتَعِینُ اللَّهَ وَ أَسْتَقِیلُ اللَّهَ وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْتَغِیثُ اللَّهَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ وَ عَلَی أَنْبِیَاءِ اللَّهِ (علیهم السلام) وَ عَلَی مَلَائِکَهًِْ اللَّهِ وَ عَلَی الصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ إِنَّهُ مِنْ سُلَیْمانَ (علیه السلام) وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَ أْتُونِی مُسْلِمِینَ کَتَبَ اللهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِی إِنَّ اللهَ قَوِیٌّ عَزِیز.
امام صادق (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) آیه‌هایی از قرآن را انتخاب کرده و آن را حرزی برای فرزندش امام موسی کاظم (علیه السلام) قرار داد و پیوسته آن را می‌خواند و خود را به آن پناهنده می‌کرد، و آن‌ها این است: «به نام خداوند بخشنده مهربان، به تحقیق معبودی جز الله نیست، از روی ایمان و راستی معبودی جز خداوند نیست، پروردگاری جز الله نیست از روی بندگی و عبودیّت، پروردگاری جز الله نیست. در لطف و مهربانی، معبودی جز خداوند نیست. به نام خدا و سپاس از آن خداست و به او پناه برده‌ام و به او تکیه زده‌ام. هرچه خداوند بخواهد، نیرویی جز از سوی خدا نیست و توفیق تنها از جانب اوست و یاری تنها از اوست، شکیبایی‌ام تنها برای اوست و کارم را به او واگذار می‌کنم و چه نیکو توانایی است خداوند؛ و چه نیکو مولا و یاوری است و نیکی‌ها تنها از جانب خداوند می‌آید و بدی‌ها را تنها او برطرف می‌کند و هر نعمتی به ما می‌رسد از سوی خداوند است و کارها تنها به دستور خداوند است. از او کفایت می‌خواهم و از او یاری می‌جویم و از او بخشش می‌طلبم و آمرزش می‌خواهم و به او پناه می‌برم. و درود خداوند بر محمّد (صلی الله علیه و آله) پیامبر خدا و خاندان ایشان و بر پیامبران و فرشتگان خدا و بندگان شایسته‌ی او باد، این از جانب سلیمان است: به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان؛ توصیّه من این است که نسبت به من برتری‌جویی نکنید، و به‌سوی من آیید درحالی‌که تسلیم حقّ هستید!. (نمل/۳۱) خداوند چنین مقرّر داشته که من و پیامبرانم پیروز می‌شویم؛ چرا که خداوند توانا و شکست ناپذیر است.