آیه فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَ مَثْواكُمْ [19]
پس بدان‌كه معبودى جز «خداوند يگانه» نيست؛ و براى گناه خود و مردان و زنان با ايمان آمرزش بخواه. و خداوند گذرگاه و قرارگاه شما را مى‌داند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ‌بْنِ‌الْوَلِیدِ الْوَصَّافِیِّ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ غُرِسَتْ لَهُ شَجَرَهًٌْ فِی الْجَنَّهًِْ مِنْ یَاقُوتَهًٍْ حَمْرَاءَ مَنْبِتُهَا فِی مِسْکٍ أَبْیَضَ أَحْلَی مِنَ الْعَسَلِ وَ أَشَدَّ بَیَاضاً مِنَ الثَّلْجِ وَ أَطْیَبَ رِیحاً مِنَ الْمِسْکِ فِیهَا أَمْثَالُ ثُدِیِّ الْأَبْکَارِ تَعْلُو عَنْ سَبْعِینَ حُلَّهًًْ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) خَیْرُ الْعِبَادَهًِْ قَوْلُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ قَالَ خَیْرُ الْعِبَادَهًِْ الِاسْتِغْفَارُ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی کِتَابِهِ فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- عبیدالله‌بن‌ولید وصّافی نقل کرده است: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هرکه لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ بگوید، برایش درختی در بهشت کاشته شود که از یاقوت سرخ باشد، و بن آن درخت در مشک سفید است، و [میوه‌اش] از عسل شیرین‌تر و از برف سفیدتر و از مشک خوشبوتر است، و در آن درخت‌ها است مانند پستان‌های دوشیزه‌گان که در زیر هفتاد پیراهن برآمده باشد». و فرمود: «بهترین عبادت گفتن لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ است». و فرموده است: «استغفار بهترین عبادت است [یعنی مجموع این دو از بهترین عبادات است] و این است گفتار خدای عزّوجلّ در قرآن [که فرماید]: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- الِاسْتِغْفَارُ وَ قَوْلُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ خَیْرُ الْعِبَادَهًِْ قَالَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- استغفار و کلام لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، بهترین عبادت است که خدای عزیز و جبّار فرمود: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- خَیْرُ الْعِبَادَهًِْ الِاسْتِغْفَارُ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی کِتَابِهِ فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- استغفار بهترین عبادت است و این است گفتار خدای عزّوجلّ در قرآن [که می‌فرماید]: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ آبَائِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّه (صلی الله علیه و آله) أَفْضَلُ الْعِبَادَهًِْ قَوْلُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهًَْ إِلَّا بِاللَّهِ وَ خَیْرُ الدُّعَاءِ الِاسْتِغْفَارُ ثُمَّ تَلَا النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام صادق (علیه السلام) از پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت کرده که فرمود: «با فضیلت‌ترین عبادت ذکر لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ و بهترین دعا استغفار است». سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آیه: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ را تلاوت فرمود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَفْضَلُ الْعِلْمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَفْضَلُ الدُّعَاءِ الِاسْتِغْفَارُ ثُمَّ تَلَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- با فضیلت‌ترین علم توحید است و افضل ادعیه استغفار می‌باشد سپس آیه: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ را تلاوت فرمود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) مَا مِنَ الذِّکْرِ شَیْءٌ أَفْضَلُ مِنْ قَوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ مَا مِنَ الدُّعَاءِ شَیْءٌ أَفْضَلُ مِنَ الِاسْتِغْفَارِثُمَّ تَلَا فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در بین اذکار چیزی با فضیلت‌تر از ذکر لا إِلهَ إِلَّا اللهُ و در بین دعاها، دعایی با ارزش‌تر از استغفار نیست. سپس آیه: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ را تلاوت فرمود.
الصّادق (علیه السلام)- أَمَّا کَلِمَهًٌْ أَوَّلُهَا کُفْرٌ وَ آخِرُهَا إِیمَانٌ فَقَوْلُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ أَوَّلُهَا کُفْرٌ وَ آخِرُهَا إِیمَان.
امام صادق (علیه السلام)- و این‌ها منّتی است از خداوند بر بنی‌آدم. و کلمه‌ای که اوّلش کفر است و آخرش ایمان کلمه‌ی لا إِلهَ إِلَّا اللهُ است.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌حَمْزَهًَْ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ (علیه السلام) یَقُولُ: مَا مِنْ شَیْءٍ أَعْظَمَ ثَوَاباً مِنْ شَهَادَهًِْ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَا یَعْدِلُهُ شَیْءٌ وَ لَا یَشْرَکُهُ فِی الْأُمُورِ أَحَد.
امام باقر (علیه السلام)- ابوحمزه گوید: شنیدم که امام باقر (علیه السلام) می‌فرمود: «چیزی نیست که ثوابش از گواهی‌دادن به لا إِلهَ إِلَّا اللهُ بزرگتر باشد؛ زیرا که چیزی با خدای عزّوجلّ برابری نمی‌کند و کسی در امر با او شراکت ندارد».
الرّضا (علیه السلام)- فِی عُیُونِ الاخبار: فِی بَابِ الْعِلَلِ الَّتِی ذَکَرَ الْفَضْلُ‌بْنُ‌شَاذَانَ فِی آخِرِهَا انّهَ سَمِعَهَا مِنَ الرِّضَا (علیه السلام) مَرَّهًًْ بَعْدَ مَرَّهًٍْ وَ شَیْئاً بَعْدَ شَیْءٍ ... فَإِنْ قَالَ قَائِلٌ فَلِمَ وَجَبَ عَلَیْهِمُ الْإِقْرَارُ وَ الْمَعْرِفَهًُْ بِأَنَ اللَّهَ وَاحِدٌ أَحَدٌ قِیلَ لِعِلَلٍ مِنْهَا أَنَّهُ لَوْ لَمْ یَجِبْ عَلَیْهِمُ الْإِقْرَارُ وَ الْمَعْرِفَهًُْ لَجَازَ لَهُمْ أَنْ یَتَوَهَّمُوا مُدَبِّرَیْنِ أَوْ أَکْثَرَ مِنْ ذَلِکَ وَ إِذَا جَازَ ذَلِکَ لَمْ یَهْتَدُوا إِلَی الصَّانِعِ لَهُمْ مِنْ غَیْرِهِ لِأَنَّ کُلَّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ کَانَ لَا یَدْرِی لِأَنَّهُ إِنَّمَا یَعْبُدُ غَیْرَ الَّذِی خَلَقَهُ وَ یطبع {یُطِیعُ} غَیْرَ الَّذِی أَمَرَهُ فَلَا یَکُونُونَ عَلَی حَقِیقَهًٍْ مِنْ صَانِعِهِمْ وَ خَالِقِهِمْ وَ لَا یَثْبُتُ عِنْدَهُمْ أَمْرُ آمِرٍ وَ لَا نَهْیُ نَاهٍ إِذَا لَا یَعْرِفُ الْآمِرَ بِعَیْنِهِ وَ لَا النَّاهِیَ مِنْ غَیْرِهِ وَ مِنْهَا أَنَّهُ لَوْ جَازَ أَنْ یَکُونَ اثْنَیْنِ لَمْ یَکُنْ أَحَدُ الشَّرِیکَیْنِ أَوْلَی بِأَنْ یُعْبَدَ وَ یُطَاعَ مِنَ الْآخَرِ وَ فِی إِجَازَهًِْ أَنْ یُطَاعَ ذَلِکَ الشَّرِیکُ إِجَازَهًُْ أَنْ لَا یُطَاعَ اللَّهُ وَ فِی إِجَازَهًْ أَنْ لَا یُطَاعَ اللَّهُ کُفْرٌ بِاللَّهِ وَ بِجَمِیعِ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِثْبَاتُ کُلِّ بَاطِلٍ وَ تَرْکُ کُلِّ حَقٍّ وَ تَحْلِیلُ کُلِ حَرَامٍ وَ تَحْرِیمُ کُلِ حَلَالٍ وَ الدُّخُولُ فِی کُلِّ مَعْصِیَهًٍْ وَ الْخُرُوجُ مِنْ کُلِّ طَاعَهًٍْ وَ إِبَاحَهًُْ کُلِّ فَسَادٍ وَ إِبْطَالُ کُلِّ حَقٍّ وَ مِنْهَا أَنَّهُ لَوْ جَازَ أَنْ یَکُونَ أَکْثَرَ مِنْ وَاحِدٍ لَجَازَ لِإِبْلِیسَ أَنْ یَدَّعِیَ أَنَّهُ ذَلِکَ الْآخَرُ حَتَّی یُضَادَّ اللَّهَ تَعَالَی فِی جَمِیعِ حُکْمِهِ وَ یَصْرِفَ الْعِبَادَ إِلَی نَفْسِهِ فَیَکُونُ فِی ذَلِکَ أَعْظَمُ الْکُفْرِ وَ أَشَدُّ النِّفَاق.
امام رضا (علیه السلام)- علّت و فلسفه احکامی که فضل‌بن‌شاذان، در آخر آن، گفته است آن‌ها را از حضرت رضا (علیه السلام) در دفعات مختلف شنیده و جمع نموده است ... چنانچه فردی بگوید: «چرا اقرار به یکتایی خداوند و شناختن وحدانیّت او بر خلق واجب است»؟ گفته می‌شود: «به جهات مختلفی که از جمله‌ی آن‌ها این است که اگر بر آن‌ها این اقرار و شناخت واجب نمی‌شد، ممکن بود که دو مدبّر یا بیشتر برای عالم تصوّر کنند و اگر چنین چیزی جایز بود راه شناخت به خالق حقیقی خود از دیگری را نداشت، زیرا هیچ انسانی نمی‌دانست، و گمان می کرد شاید کسی را که آفریننده او نیست پرستش و اطاعت می کند و بر هیچ‌کس معلوم نبود که کدامیک او را خلق کرده است و امر کدام را باید بپذیرد و اطاعت نماید، و از منهیّات کدام نهی‌کننده باید خودداری کنند، چرا که امرکننده و نهی‌کننده واقعی را تشخیص نمی‌دهند. و از جمله علل اینکه اگر ممکن بود که دو خدا باشد، هیچ کدام از آن دیگر سزاوارتر به پرستش و اطاعت نبود، و در جواز اطاعت و فرمان بردن از هر یک از آن دو شریک جواز فرمانبرداری از دیگر موجود بود و نتیجه این، جواز عدم اطاعت اللَّه مسلّم بود، و آن کفر به خدا و تمامی انبیاء و کتب آسمانی آنان، و اثبات هر باطل و ترک اداء همه حقوق و حلال‌دانستن تمامی محرّمات، و تحریم همه مباحات، و ارتکاب کلّ معاصی و گناهان، و بیرون شدن از جمیع طاعات، و حلال کردن هر تباهی و فساد، و باطل نمودن هر حقّی بود. و دیگر اینکه اگر جایز باشد که خدا را یکتا ندانیم و غیر او را هم خدا بدانیم پس جایز است ابلیس ادّعا کند آن خدای دیگر منم تا با تمامی احکام با خداوند تعالی معارضه کند و مردم را به سوی خود بخواند، و در این، کفر عظیم تر و نفاق شدیدتر خواهد بود».
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصاً دَخَلَ الْجَنَّهًَْ وَ إِخْلَاصُهُ أَنْ تَحْجُزَهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَمَّا حَرَّم اللهُ عَزَّوَجَلَّ.
امام صادق (علیه السلام)- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «آن کس که بدون ریا بگوید: لا إِلهَ إِلَّا اللهُ داخل بهشت شود، و نشانه‌ی اخلاصش آن است که لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وی را از عمل به آنچه خدا حرام کرده است، منع کند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ فِی نُورِ اللَّهِ الْأَعْظَمِ مَنْ کَانَتْ عِصْمَهًُْ أَمْرِهِ شَهَادَهًَْ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله).
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس چهار صفت در او باشد در پرتو فروزان خدا قرار می‌گیرد؛ از جمله: کسی که شهادت بر وحدانیّت خدا و رسالت من بدهد».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ مَاتَ وَ هُوَ یَعْلَمُ أَنْ لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّهًَْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس جان سپارد درحالی‌که به یگانگی خداوند گواهی داده باشد؛ به بهشت وارد می‌شود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- التَّوْحِیدُ نِصْفُ الدِّین.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- توحید نیمی از دین است.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فِی کِتَابِ الْخِصَالِ قَالَ عَلِیٌّ (علیه السلام) لِبَعْضِ الْیَهُودِ وَ قَدْ سَألَهُ عَنْ مَسَائِلَ امَّا أَقْفَالُ السَّمَاوَاتِ فَالشِّرْکُ بِاللَّهِ وَ مَفَاتِیحُهَا قَوْلُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه.
امام علی (علیه السلام)- امام علی (علیه السلام) به برخی یهودیان که در مورد مسائلی از ایشان سؤال کرده بودند، فرمود: «امّا قفل آسمان‌ها شریک برای خداوند قرار دادن است و کلیدهای آن، گفتن لا إِلهَ إِلَّا اللهُ است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ الرِّضَا (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): إِنَّ لِلَّهِ عَمُوداً مِنْ یَاقُوتٍ أَحْمَرَ رَأْسُهُ تَحْتَ الْعَرْشِ وَ أَسْفَلُهُ عَلَی ظَهْرِ الْحُوتِ فِی الْأَرْضِ السَّابِعَهًِْ السُّفْلَی فَإِذَا قَالَ الْعَبْدُ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، اهْتَزَّ الْعَرْشُ وَ تَحَرَّکَ الْعَمُودُ وَ تَحَرَّکَ الْحُوتُ فَیَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی: اسْکُنْ یَا عَرْشِی فَیَقُولُ کَیْفَ أَسْکُنُ وَ لَمْ تَغْفِرْ لِقَائِلِهَا فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: اشْهَدُوا سُکَّانَ سَمَاوَاتِی أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لِقَائِلِهَا.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از امام رضا (علیه السلام) روایت شده که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده: «همانا خدا را ستونی از یاقوت سرخ است، که سر آن ستون زیر عرش و پایین آن بر پشت ماهی در طبقه‌ی هفتم زمین قرار دارد. پس هنگامی‌که بنده‌ی خدا بگوید: لا إِلهَ إِلَّا اللهُ، عرش بلرزد و این ستون همراه با ماهی به حرکت در آید. دراین‌هنگام خدای عزّوجلّ می‌فرماید: «ای عرش من آرام باش». عرش عرضه می‌دارد: «چگونه آرام باشم درحالی‌که تو گوینده‌ی: لا إِلهَ إِلَّا اللهُ را نمی‌آمرزی»؟ دراین‌هنگام خدای عزّوجلّ می‌فرماید: «ای ساکنان آسمان‌های من، شاهد باشید که من گوینده‌ی لا إِلهَ إِلَّا اللهُ را آمرزیدم».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- خَیْرُ الدُّعَاءِ الِاسْتِغْفَار.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- استغفار بهترین دعا است.
الصّادق (علیه السلام)- مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یُقَارِفُ فِی یَوْمِهِ وَ لَیْلَتِهِ أَرْبَعِینَ کَبِیرَهًًْ فَیَقُولُ وَ هُوَ نَادِمٌ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ. بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ. ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ یَتُوبَ عَلَیَّ إِلَّا غَفَرَهَا وَ لَا خَیْرَ فِیمَنْ یُقَارِفُ فِی کُلِّ یَوْمٍ أَکْثَرَ مِنْ أَرْبَعِینَ کَبِیرَهًًْ.
امام صادق (علیه السلام)- هیچ مؤمنی نیست که در شبانه روز چهل گناه کبیره را مرتکب شود، و بعد از روی پشیمانی به درگاه الهی روی کند و بگوید: «از پیشگاه الهی آمرزش درخواست می‌کنم، معبودی جز خداوندِ یگانه زنده و پایدار و نگهدارنده، نیست، هستی‌بخش آسمان‌ها و زمین اوست، صاحب جلال و بزرگوار است، از او می‌خواهم که بر محمّد (صلی الله علیه و آله) و خاندان او (علیهم السلام) درود فرستد و اینکه توبه‌ی مرا بپذیرد، مگر آنکه خداوند از گناهان او در می‌گذرد، و امّا کسی که در هر روز آلوده به بیش از چهل گناه کبیره گردد دیگر خیری در او نیست».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ الْحَارِثِ‌بْنِ‌الْمُغِیرَهًِْ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَسْتَغْفِرُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ سَبْعِینَ مَرَّهًًْ وَ یَتُوبُ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ سَبْعِینَ مَرَّهًًْ. قَالَ قُلْتُ: کَانَ یَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ؟ قَالَ: کَانَ یَقُولُ: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ سَبْعِینَ مَرَّهًًْ وَ یَقُولُ: وَ أَتُوبُ إِلَی اللَّهِ وَ أَتُوبُ إِلَی اللَّهِ سَبْعِینَ مَرَّهًْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- حارث‌بن‌مغیره از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که فرمود: «رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در هر روز هفتاد مرتبه به بارگاه خداوند عزّوجلّ استغفار می‌نمود». عرض کردم: «آیا می‌فرمود: أَسْتَغْفِرُ اللهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْه»؟ فرمود: «هفتادبار می‌فرمود: أَسْتَغْفِرُ اللهُ، أَسْتَغْفِرُ اللهُ، و هفتادبار می‌فرمود: أَتُوبُ إِلَی اللهِ، أَتُوبُ إِلَی اللهِ».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ حُذَیْفَهًْ قَالَ: کُنْتُ ذَرِبَ اللِّسانِ عَلَی أَهْلِی، فَقُلْت: یا رَسُولُ اللّهِ (صلی الله علیه و آله)، إِنِّی لأَخْشَی أَنْ یُدْخِلَنِی النارَ؛ فقال رسولُ اللّه (صلی الله علیه و آله): فأَیْنَ أَنتَ من الاسْتِغْفارِ؟ إِنِّی لأَستَغْفِرُ اللّهَ فی الیومِ مائَهًًْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- حذیفه گوید: من مردی بودم که بر خانواده‌ام تند زبانی می‌کردم پس به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عرض کردم: «می‌ترسم زبانم مرا به آتش بکشاند». رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از جای برخاسته و فرمود: «پس چرا استغفار نمی‌کنی؟ همانا من در هر روز صدمرتبه استغفار می‌نمایم».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) کَانَ لَا یَقُومُ مِنْ مَجْلِسٍ وَ إِنْ خَفَّ حَتَّی یَسْتَغْفِرَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ خَمْساً وَ عِشْرِینَ مَرَّهًًْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام صادق (علیه السلام) فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از مجلسی بر نمی‌خاست مگر اینکه بیست‌وپنج بار استغفار میکرد.