آیه وَ بَرًّا بِوالِدَيْهِ وَ لَمْ يَكُنْ جَبَّاراً عَصِيًّا [14]
و نسبت به پدر و مادرش نيكوكار بود؛ و جبّار [و متكبّر] و عصيانگر نبود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ... وَ بَرًّا بِوالِدَیْهِ مُحْسِناً إِلَیْهِمَا مُطِیعاً لَهُمَا وَ لَمْ یَکُنْ جَبَّاراً عَصِیًّا یَقْتُلُ عَلَی الْغَضَبِ وَ یَضْرِبُ عَلَی الْغَضَبِ لَکِنَّهُ مَا مِنْ عَبْدٍ عَبَدَ اللَّهَ عزّوجلّ إِلَّا وَ قَدْ أَخْطَأَ أَوْ هَمَّ بِخَطِیئَهًٍْ مَا خَلَا یَحْیَی‌بْنَ‌زَکَرِیَّا (علیه السلام) فَإِنَّهُ لَمْ یُذْنِبْ وَ لَمْ یَهُمَّ بِذَنْب.
پیامبر ( رسول خدا (فرمود: «... وَ بَرًّا بِوالِدَیْهِ؛ یعنی نیکوکار به آن دو و اطاعت‌کننده‌ی از آن دو. وَ لَمْ یَکُنْ جَبَّاراً عَصِیًّا که از روی عصبانیّت می‌کشد و به خاطر عصبانیّت می‌زند؛ لکن هیچ بنده‌ای که خدای عزّوجلّ را عبادت کرده نیست مگر اینکه خطا کرده است و گناهی را قصد کرده است به‌جز یحیی‌بن‌زکریّا (که او گناهی مرتکب نشد و گناهی را قصد نکرد».
الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاجَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ عِمْرَانَ أَ‌کَانَ نَبِیّاً فَقَالَ نَعَمْ کَانَ نَبِیّاً مُرْسَلًا إِلَی قَوْمِهِ وَ کَانَتْ حَنَّهًُْ امْرَأَهًُْ عِمْرَانَ وَ حَنَّانَهًُْ امْرَأَهًُْ زَکَرِیَّا (علیه السلام) أُخْتَیْنِ فَوُلِدَ لِعِمْرَانَ مِنْ حَنَّهًَْ مَرْیَمُ (سلام الله علیها) وَ وُلِدَ لِزَکَرِیَّا مِنْ حَنَّانَهًَْ یَحْیَی (علیه السلام) وَ وَلَدَتْ مَرْیَمُ (سلام الله علیها) عِیسَی (علیه السلام) وَ کَانَ عِیسَی (علیه السلام) ابْنَ بِنْتِ خَالَتِهِ وَ کَانَ یَحْیَی (علیه السلام) ابْنَ خَالَهًِْ مَرْیَمَ (سلام الله علیها) وَ خَالَهًُْ الْأُمِّ بِمَنْزِلَهًِْ الْخَالَهًِْ.
امام باقر ( ابوبصیر گوید: از امام باقر (درباره‌ی عمران پرسیدم: «آیا پیامبر بود»؟ فرمود: «بله پیامبر مرسلی به‌سوی قومش بود و حنّه زن عمران و حنّانه زن زکریّا (دو خواهر بودند. برای عمران از حنّه مریم (متولّد شد و برای زکریّا (از حنّانه یحیی (متولّد شد و مریم (عیسی (را به دنیا آورد و عیسی (پسر دخترخاله‌ی او بود و یحیی (پسرخاله‌ی مریم (و خاله‌ی مادر، به منزله‌ی خاله است.