آیه أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّياطينَ عَلَى الْكافِرينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا [83]
آيا نديدى كه ما شياطين را به‌سوى كافران فرستاديم تا آنان را شديداً تحريك كنند؟!
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- نَزَلَتِ الْآیَهًُْ فِی مَانِعِی الْخُمُسِ وَ الزَّکَاهًِْ وَ الْمَعْرُوفِ، یَبْعَثُ اللَّهُ عَلَیْهِمْ سُلْطَاناً أَوْ شَیْطَاناً فَیُنْفِقُ مَا یَجِبُ عَلَیْهِ مِنَ الزَّکَاهًِْ وَ الْخُمُسِ فِی غَیْرِ طَاعَهًِْ اللَّهِ ثُمَّ یُعَذِّبُهُ عَلَی ذَلِکَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( این آیه در مورد استنکاف‌کنندگان از خمس و زکات و کارهای نیک نازل شده است. و خداوند، سلطان یا شیطانی را به‌سوی آنان می‌فرستد و او هم مقدار مبلغی را که باید در راه زکات و خمس خرج می کرد، در عدم فرمانبرداری از خداوند خرج می‌کند و خداوند به خاطر این کار او را عذاب می‌کند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیاطِینَ عَلَی الْکافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا قَالَ: لَمَّا طَغَوْا فِیهَا وَ فِی فِتْنَتِهَا وَ فِی طَاعَتِهِمْ مَدٌّ لَهُمْ فِی طُغْیانِهِمْ وَ ضَلَالِهِمْ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ شَیَاطِینَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا أَیْ تَنْخَسُهُمْ نَخْساً وَ تَحُضُّهُمْ عَلَی طَاعَتِهِمْ وَ عِبَادَتِهِمْ فَقَالَ اللَّهِ فَلا تَعْجَلْ عَلَیْهِمْ إِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا أَیْ فِی طُغْیانِهِمْ وَ فِتَنِهِِمْ وَ کُفْرِهِمْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیَاطِینَ عَلَی الْکَافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا؛ هنگامی‌که کافران در دنیا و در آزمایش‌های آن و در فرمانبرداریشان به سرکشی پرداختند، خداوند در سرکشی و گمراهیشان به آنان مهلت داد و شیطان‌های جن و انس را به‌سراغشان فرستاد. تَؤُزُّهُمْ أَزًّا؛ یعنی آنان را تشویق و تحریک می‌کنند که آنان را فرمانبرداری و عبادت کنند. خداوند فرموده است: لَا تَعْجَلْ عَلَیْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا؛ یعنی در سرکشی و آزمایش‌ها و کفرشان به آن‌ها مهلت دادیم.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- تَؤُزُّهُمْ أَزًّا أَیْ تُزْعِجُهُمْ إِزْعَاجاً مِنَ الطَّاعَهًِْ إِلَی الْمَعْصِیَهًِْ.
ابن‌عبّاس ( تَؤُزُّهُمْ أَزًّا؛ تا آن‌ها را کاملاً از طاعت به‌سوی گناه برانند.