آیه أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً [4]
يا بر نصف آن بيفزا، و قرآن را با تامّل و دقّت بخوان.
الصّادق (علیه السلام)- عَن عَبْدِ اللَّهِ‌بْنِ‌سُلَیْمَانَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا قَالَ قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (صلی الله علیه و آله) بَیِّنْهُ تِبْیَاناً وَ لَا تَهُذَّهُ هَذَّ الشِّعْرِ وَ لَا تَنْثُرْهُ نَثْرَ الرَّمْلِ وَ لَکِنْ أَفْزِعُوا قُلُوبَکُمُ الْقَاسِیَهًَْ وَ لَا یَکُنْ هَمُّ أَحَدِکُمْ آخِرَ السُّورَهًِْ.
امام صادق (علیه السلام)- عبدالله‌بن‌سلیمان گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی این سخن خداوند عزّوجلّ: وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا، پرسیدم. فرمود: «امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌فرماید: به نحو احسن آن را تبیین و آشکار ساز، و نه مانند پراکندگی ریگ و شن (به صورت نثر) آن را بخوان و نه به آن سرعت که شعر را می‌خوانند، بلکه به‌وسیله‌ی آن، دل‌های سخت خود را بترسانید و تمامی سعی و تلاش شما این نباشد که سوره را به پایان برسانید».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی بَصِیر عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا قَالَ هُوَ أَنْ تَتَمَکَّثَ فِیهِ وَ تُحَسِّنَ بِهِ صَوْتَکَ.
امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) روایت می‌کند که درباره‌ی این آیه: وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا فرمود: «یعنی اینکه در خواندن آن درنگ کنی، و صوتت را نیکو سازی».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- کَانَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) یَقْطَعُ قِرَاءَهًَْ آیَهًًْ آیَهًًْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) [قرآن را] به‌صورت آیه آیه و قطعه قطعه می‌خواند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ رَسُولُ الله (صلی الله علیه و آله) یُقَالُ لِصَاحِبِ الْقُرْآنِ اقْرَأْ وَ ارْقَهْ وَ رَتِّلْ کَمَا کُنْتَ تُرَتِّلُ فِی الدُّنْیَا فَإِنَّ مَنْزِلَکَ عِنْدَ آخِرِ آیَهًٍْ تَقْرَؤُهَا.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: به همنشین قرآن گفته می‌شود: «بخوان و بالا رو و چنانکه در دنیا به آرامی می‌خواندی، به آرامی بخوان، زیرا جایگاهت به نزد آخرین آیه‌ای است که آن را می‌خوانی».
الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ الْقُرْآنَ لَا یُقْرَأُ هَذْرَمَهًًْ وَ لَکِنْ یُرَتَّلُ تَرْتِیلًا فَإِذَا مَرَرْتَ بِآیَهًٍْ فِیهَا ذِکْرُ الْجَنَّهًِْ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ سَلِ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ الْجَنَّهًَْ وَ إِذَا مَرَرْتَ بِآیَهًٍْ فِیهَا ذِکْرُ النَّارِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ.
امام صادق (علیه السلام)- نباید قرآن باسرعت و شتاب خوانده شود، و باید هموار و شمرده و با آهنگ خوش خوانده شود، و هرگاه به آیه‌ای که در آن نام بهشت برده شده است گذر کنی آنجا بایست، و از خدای عزّوجلّ بهشت را بخواه، و چون به آیه‌ای که در آن ذکر دوزخ است گذر کنی نزد آن نیز بایست و از دوزخ به خدا پناه ببر.