آیه ۲۳ - سوره مطففین

آیه عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ [23]

بر تخت‌هاي زيباي بهشتي تكيه كرده و [به زيبايي‌هاي بهشت] مي‌نگرند.

۱
(مطففین/ ۲۳)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: إِنَّ أَسِرَّتَهَا مِنْ دُرٍّ وَ یَاقُوتٍ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَلی سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ یَعْنِی أَوْسَاطَ السُّرُرِ مِنْ قُضْبَانِ الدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ مَضْرُوبَهًًْ عَلَیْهَا الْحِجَالُ وَ الْحِجَالُ مِنْ دُرٍّ وَ یَاقُوتٍ أَخَفَّ مِنَ الرِّیشِ وَ أَلْیَنَ مِنَ الْحَرِیرِ وَ عَلَی السُّرُرِ مِنَ الْفُرُشِ عَلَی قَدْرِ سِتِّینَ غُرْفَهًًْ مِنْ غُرَفِ الدُّنْیَا بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ وَ فُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ وَ قَوْلُهُ عَلَی الْأَرائِکِ یَنْظُرُونَ یَعْنِی بِالْأَرَائِکِ السُّرُرَ الْمَوْضُونَهًَْ عَلَیْهَا الْحِجَالُ.

امام باقر (علیه السلام)- جابر (رحمة الله علیه) گوید: امام باقر (علیه السلام) فرمود: «به‌راستی تخت‌های آن از مروارید و یاقوت هستند، و این معنای فرموده خداوند است که: آن‌ها [مقرّبان] بر تخت‌هایی که صف‌کشیده و به هم پیوسته است قرار دارند. (واقعه/۱۵) یعنی میان تخت‌ها تخته‌های مروارید و یاقوت قرار دارد که روی آن‌ها حجله‌هایی از مروارید و یاقوت قرار داده شده که از پر مرغان سبک‌تر و از حریر نرم‌تر است، و روی تخت‌ها به‌اندازه‌ی شصت اتاق از اتاق‌های دنیا فرش نهاده شده که بالای یکدیگر نهاده شده‌اند. و این معنای فرموده خداوند است: و همسرانی بلندمرتبه!. (واقعه/۳۴) و نیز فرموده است: عَلَی الْأَرائِکِ یَنْظُرُونَ منظور از اریکه‌ها، تخت‌هایی است که بر آن حجله نهاده شده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۶۶
بحارالأنوار، ج۸، ص۲۱۸/ الاختصاص، ص۳۵۷؛ «الوصم یغاسل» زیادهًْ
۲
(مطففین/ ۲۳)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّهًِْ یَحْیَوْنَ فَلَا یَمُوتُونَ أَبَداً وَ یَسْتَیْقِظُونَ فَلَا یَنَامُونَ أَبَداً وَ یَسْتَغْنُونَ فَلَا یَفْتَقِرُونَ أَبَداً وَ یَفْرَحُونَ فَلَا یَحْزَنُونَ أَبَداً وَ یَضْحَکُونَ فَلَا یَبْکُونَ أَبَداً وَ یُکْرَمُونَ فَلَا یُهَانُونَ أَبَداً وَ یَفْکَهُونَ وَ لَا یَقْطِبُونَ أَبَداً وَ یُحْبَرُونَ وَ یَسُرُّونَ أَبَداً وَ یَأْکُلُونَ فَلَا یَجُوعُونَ أَبَداً وَ یَرْوَوْنَ فَلَا یَظْمَئُونَ أَبَداً وَ یُکْسَوْنَ فَلَا یَعْرَوْنَ أَبَداً وَ یَرْکَبُونَ وَ یَتَزَاوَرُونَ أَبَداً وَ یُسَلِّمُ عَلَیْهِمُ الْوِلْدَانُ الْمُخَلَّدُونَ أَبَداً بِأَیْدِیهِمْ أَبَارِیقُ الْفِضَّهًِْ وَ آنِیَهًُْ الذَّهَبِ أَبَداً مُتَّکِئِینَ عَلی سُرُرٍ أَبَداً عَلَی الْأَرائِکِ یَنْظُرُونَ أَبَداً یَأْتِیهِمُ التَّحِیَّهًُْ وَ التَّسْلِیمُ مِنَ اللَّهِ أَبَداً نَسْأَلُ اللَّهَ الْجَنَّهًَْ بِرَحْمَتِهِ إِنَّهُ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.

امام باقر (علیه السلام)- جابر (رحمة الله علیه) گوید: امام باقر (علیه السلام) فرمود: «همانا بهشتیان همواره زنده‌اند و هرگز نمی‌میرند. بیدارند و هرگز به خواب نمی‌روند، بی‌نیازند و هرگز تهیدست نمی‌شوند، شادمان هستند و هرگز اندوهگین نمی‌شوند. خندان هستند و هرگز گریه نمی‌کنند. گرامی داشته شده‌اند و هرگز خوار نمی‌شوند. خنده‌رو هستند و هرگز روی ترش نمی‌کنند و تا همیشه سرزنده و شادابند. می‌خورند و هرگز گرسنه نمی‌شوند. سیرابند و هرگز تشنه نخواهند شد، پوشیده‌اند و هرگز عریان نمی‌شوند. سواره‌اند و تا ابد به دیدار یکدیگر می‌روند. پسران جاودان تا ابد به آن‌ها سلام می‌کنند درحالی‌که جام‌های نقره‌گون و ظرف‌های طلا در دست دارند. تا ابد این درحالی‌که بر تخت‌های صف‌کشیده در کنار هم تکیه می‌زنند. (طور/۲۰) و درود و سلام خداوند تا ابد به آنان می‌رسد. از خداوند درخواست داریم با رحمت خود بهشت را بر ما عطا کند، که بر هرچیزی تواناست.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۶۸
بحارالأنوار، ج۸، ص۲۲۰
بیشتر