آیه ۷ - سوره ملک

آیه إِذا أُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِيَ تَفُورُ [7]

هنگامى‌كه در آن افكنده شوند صداى وحشتناكى از آن مى‌شنوند، در‌حالى‌كه پيوسته فوران مى‌كند!

۱
(ملک/ ۷)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ سَیَأْتِی مِنْ بَعْدِی أَقْوَامٌ یَأْکُلُونَ طَیِّبَ الطَّعَامِ وَ أَلْوَانَهَا وَ یَرْکَبُونَ الدَّوَابَّ وَ یَتَزَیَّنُونَ بِزِینَهًِْ المَرْأَهًِْ لِزَوْجِهَا وَ یَتَبَرَّجْنَ النِّسَاءُ وَ زِیُّهُنَّ مِثْلُ زِیِّ الْمُلُوکِ الْجَبَابِرَهًِْ وَ هُمْ مُنَافِقُو هَذِهِ الْأُمَّهًِْ فِی آخِرِ الزَّمَان ... یَا ابْنَ مَسْعُودٍ عُلَمَاؤُهُمْ وَ فُقَهَاؤُهُمْ خَوَنَهًٌْ أَلَا إِنَّهُمْ فَجَرَهًٌْ أَشْرَارُ خَلْقِ اللَّهِ وَ کَذَلِکَ أَتْبَاعُهُمْ وَ مَنْ یَأْتِیهِمْ وَ یَأْخُذُ مِنْهُمْ وَ یُحِبُّهُمْ وَ یُجَالِسُهُمْ وَ یُشَاوِرُهُمْ أَشْرَارُ خَلْقِ اللَّهِ یُدْخِلُهُمْ نَارَ جَهَنَّمَ صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ الْآیَهًَْ کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ الْآیَهًَْ وَ إِذا أُلْقُوا فِیها الْآیَهًَْ کُلَّما أَرادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْها مِنْ غَمٍّ الْآیَهًَْ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ هُمْ فِیها لا یَسْمَعُونَ یَدَّعُونَ أَنَّهُمْ عَلَی دِینِی وَ سُنَّتِی وَ مِنْهَاجِی وَ شَرَائِعِی إِنَّهُمْ مِنِّی بِرَاءٌ وَ أَنَا مِنْهُمْ بَرِیءٌ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ لَا تُجَالِسُوهُمْ فِی الْمَلَإِ وَ لَا تُبَایِعُوهُمْ فِی الْأَسْوَاقِ وَ لَا تَهْدُوهُمُ الطَّرِیقَ وَ لَا تَسْقُوهُمُ الْمَاءَ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای پسر مسعود: گروهی پس از من می‌آیند که غذاهای رنگین و گوارا می‌خورند، چهار پایان را سوار می‌شوند، مانند زنان که برای شوهر خویش آرایش می‌کنند، آرایش می‌کنند. و آرایش خود را مانند زنان به دیگران نشان دهند؛ لباسشان لباس پادشاهان ستمگر می‌باشد. ... ای پسر مسعود! دانشمند و فقیهان آن زمان نادرست و دروغگویند. آگاه باش که اینان بدان خلق خدایند. و مانند آنان است کسانی که پیروان ایشانند و کسانی که پیش آنان می‌روند و از آنان می‌گیرند و دوست دارند ایشان را و همنشینی با آنان می‌کنند و با آن‌ها بدان آفریدگان خدا مشورت می‌کنند وارد می‌کنند ایشان را در آتش جهنّم: آن‌ها کران، گنگ‌ها و کورانند لذا [از راه خطا] بازنمی‌گردند!. (بقره/۱۸) و روز قیامت، آن‌ها را بر صورت‌هایشان محشور می‌کنیم، درحالی‌که نابینا و گنگ و کرند جایگاهشان دوزخ است هر زمان آتش آن فرونشیند، شعله تازه‌ای بر آنان می‌افزاییم!. (اسراء/۹۷)». هرگاه پوست‌های تنشان [در آن] بریان گردد [و بسوزد]، پوست‌های دیگری به‌جای آن قرار می‌دهیم، تا کیفر [الهی] را بچشند. (نساء/۵۶)». نزدیک است [دوزخ] از شدّت غضب پاره‌پاره شود. (ملک/۷) هرگاه بخواهند از غم و اندوه‌های دوزخ خارج شوند، آن‌ها را به آن بازمی‌گردانند و [به آنان گفته می‌شود]: بچشید عذاب سوزان را!. (حج/۲۲) برای آنان در آن [دوزخ] ناله‌های دردناکی است و چیزی نمی‌شنوند. (انبیاء/۱۰۰) آنان ادّعا می‌کنند که بر دین و سنّت، راه و روش منند آنان از من بدور و من از آنان بیزارم. ای پسر مسعود با آنان در اجتماع هم‌نشینی ننمایید در بازار با ایشان خرید و فروش مکنید، راه را نشانشان ندهید، آبشان ندهید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۳۶
مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۳۲۷/ بحارالأنوار، ج۷۴، ص۱۰۱/ مکارم الأخلاق، ص۴۵۰؛ «بتفاوت لفظی»
۲
(ملک/ ۷)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عن النبی (صلی الله علیه و آله) حدیث طویل و فیه خطبهًْ الغدیر و فیها أَلَا إِنَّ أَعْدَاءَ عَلِیٍّ هُمْ أَهْلُ الشِّقَاقِ الْعَادُونَ وَ إِخْوَانُ الشَّیَاطِینِ الَّذِینَ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً ... أَلَا إِنَّ أَعْدَاءَهُمُ الَّذِینَ یَصِلُونَ سَعِیراً أَلَا إِنَّ أَعْدَاءَهُمُ الَّذِینَ یَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهِیقاً وَ هِیَ تَفُورُ وَ لَهَا زَفِیر.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- حدیثی طولانی از پیامبر (صلی الله علیه و آله) که در آن خطبه غدیر است و در آن آمده است: دشمنان علی (علیه السلام) همان‌ها اهل نفاق، تجاوزگران و برادران شیطان‌هایند که به‌طور سرّی سخنان ظاهر فریب و بی‌اساس [برای اغفال مردم] به یکدیگر القا می‌کردند. دشمنان امامان (علیهم السلام) کسانی هستند که در آن افکنده شوند دشمنان آن‌ها کسانی هستند که صدای وحشتناکی از جهنّم می‌شنوند، درحالی‌که پیوسته فوران می‌کند! و با نفس‌زدن شدید همراه است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۳۸
نورالثقلین/ بحارالأنوار، ج۳۷، ص۲۱۳
۳
(ملک/ ۷)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِذا أُلْقُوا فِیها سَمِعُوا لَها شَهِیقاً أیْ وَقْعاً وَ هِیَ تَفُورُ أیْ تَرْتَفِعُ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا دم آن را می‌شنوند. وَ هِیَ تَفُورُ یعنی بالا می‌آید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۳۸
القمی، ج۲، ص۳۷۸
بیشتر