آیه وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْ لا أَخَّرْتَني إِلى أَجَلٍ قَريبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَكُنْ مِنَ الصَّالِحينَ [10]
و از آنچه به شما روزى داده‌ايم انفاق كنيد، پيش از آنكه مرگ يكى از شما فرا رسد و بگويد: «پروردگارا! چرا مرگِ مرا مدّت كمى به تأخير نينداختى تا [در راه تو] صدقه دهم و از صالحان باشم»؟!
الأئمّهًْ (علیهم السلام)- أَصَّدَّقَ مِنَ الصَّدَقَهًِْ وَ أَکُنْ مِنَ الصَّالِحِینَ أَیْ أَحُجَّ.
امام صادق (علیه السلام)- فَأَصَّدَّقَ وَأَکُن مِّنَ الصَّالِحِینَ منظور از أَصَّدَّقَ این است که حج را به‌جای بیاورم.
الصّادق (علیه السلام)- الصَّلَاحُ هُنَا الْحَجُّ.
امام صادق (علیه السلام)- صلاح، در اینجا حجّ است.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- رَبِّ لَوْ لاأَخَّرْتَنِی إِلی أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ یَعْنِی أَحُجَّ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَی أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَکُن مِّنَ الصَّالِحِینَ منظور از أَصَّدَّقَ این است که حج را به‌جای بیاورم.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَأَصَّدَّقَ یَعْنِی بِقَوْلِهِ أَصَّدَّقَ أَیْ أَحُجَ وَ أَکُنْ مِنَ الصَّالِحِینَ یَعْنِی عِنْدَ الْمَوْت.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از أَصَّدَّقَ این است که حج را به‌جای بیاورم و وَ أَکُن مِّنَ الصَّالِحِینَ یعنی درهنگام مرگ.
إبن عبّاس (رحمة الله علیه)- مَا مِنْ أَحَدٍ یَمُوتُ وَ کَانَ لَهُ مَالٌ فَلَمْ یُؤَدِّ زَکَاتَهُ وَ أَطَاقَ الْحَجَّ فَلَمْ یَحُجَّ إِلَّا سَأَلَ الرَّجْعَهًَْ عِنْدَ الْمَوْتِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- هیچ‌کسی نیست که ثروتمند باشد و زکات آن مال را نداده باشد و نیز توانایی حج را دارا بوده، ولی آن را به‌جای نیاورده باشد، مگر اینکه وقتی بمیرد.