آیه ۲۷ - سوره نازعات

آیه أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها [27]

آيا آفرينش شما [بعد از مرگ] مشكل‌تر است يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟!

۱
(نازعات/ ۲۷)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌عَطِیَّهًَْ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَی أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) مِنْ أَهْلِ الشَّامِ مِنْ عُلَمَائِهِمْ فَقَالَ یَاأَبَاجَعْفَرٍ جِئْتُ أَسْأَلُکَ عَنْ مَسْأَلَهًٍْ قَدْ أَعْیَتْ عَلَیَّ أَنْ أَجِدَ أَحَداً یُفَسِّرُهَا وَ قَدْ سَأَلْتُ عَنْهَا ثَلَاثَهًَْ أَصْنَافٍ مِنَ النَّاسِ فَقَالَ کُلُّ صِنْفٍ مِنْهُمْ شَیْئاً غَیْرَ الَّذِی قَالَ الصِّنْفُ الْآخَرُ فَقَالَ لَهُ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) مَا ذَاکَ قَالَ فَإِنِّی أَسْأَلُکَ عَنْ أَوَّلِ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ خَلْقِهِ فَإِنَّ بَعْضَ مَنْ سَأَلْتُهُ قَالَ الْقَدَرُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْقَلَمُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الرُّوحُ فَقَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) مَا قَالُوا شَیْئاً أُخْبِرُک ... خَلَقَ اللَّهُ النَّارَ مِنَ الْمَاءِ فَشَقَّقَتِ النَّارُ مَتْنَ الْمَاءِ حَتَّی ثَارَ مِنَ الْمَاءِ دُخَانٌ عَلَی قَدْرِ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ یَثُورَ فَخَلَقَ مِنْ ذَلِکَ الدُّخَانِ سَمَاءً صَافِیَهًًْ نَقِیَّهًًْ لَیْسَ فِیهَا صَدْعٌ وَ لَا ثَقْبٌ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ السَّماءُ بَناها رَفَعَ سَمْکَها فَسَوَّاها وَ أَغْطَشَ لَیْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها قَالَ وَ لَا شَمْسٌ وَ لَا قَمَرٌ وَ لَا نُجُومٌ وَ لَا سَحَابٌ ثُمَّ طَوَاهَا فَوَضَعَهَا فَوْقَ الْأَرْض.

امام باقر (علیه السلام)- محمّدبن‌عطیّه گوید: مردی از علمای اهل شام نزد امام محمّد باقر (علیه السلام) آمد و عرض کرد: «ای اباجعفر (علیه السلام)! آمده‌ام که درباره‌ی مسئله‌ای بپرسم که پاسخ آن را نیافته‌ام و از سه گروه از مردم درباره‌ی این مسئله پرسیده‌ام که هرکدام برای تفسیر و توضیح آن پاسخی دادند که با پاسخ گروه دیگر فرق داشت». امام باقر (علیه السلام) فرمود: «سؤال تو چیست»؟ عرض کرد: «می‌خواهم بپرسم که اوّلین چیزی که خداوند خلق کرده کدام است؟ پاسخ برخی از کسانی که از آن‌ها درباره‌ی این مسئله پرسیدم، قضا و قدر است و برخی دیگر پاسخ دادند، قلم و برخی گفتند: روح». امام باقر (علیه السلام) فرمود: «پاسخ صحیحی نداده‌اند... سپس خدا آتش را از آب آفرید و آتش دل آب را شکافت تا از آب دودی برآمد به‌اندازه‌ای که خدا خواست و از آن دود آسمانی صاف و پاک آفرید که شکستگی و سوراخ نداشت و این است فرموده‌ی او؛ السَّماءُ بَناها* رَفَعَ سَمْکَها فَسَوَّاها* وَ أَغْطَشَ لَیْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها فرمود: «نه خورشیدی بود و نه ماه و نه اختران و نه ابر، سپس آن را درهم نوردید و بالای زمین نهاد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۵۲
الکافی، ج۸، ص۹۴/ بحارالأنوار، ج۵۴، ص۹۶/ البرهان/ نورالثقلین؛ «بتفاوت لفظی»
بیشتر