آیه إِنَّ لِلْمُتَّقينَ مَفازاً [31]
به يقين براي پرهيزگاران نجات و رستگاري بزرگي است.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفازاً قَالَ یَفُوزُونَ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا، این است که پیروز می‌شوند.
الباقر (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِ: إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفازاً، قَالَ فَهِیَ الْکَرَامَات.
امام باقر (علیه السلام)- إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا؛ مفاز به‌معنای کرامت ها است.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فِی قَوْلِهِ إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفازاً هُوَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) سَیِّدُ مَنِ اتَّقَی عَنِ ارْتِکَابِ الْفَوَاحِشِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا، منظور علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است که سرور دوری‌گزیدگان از فواحش و پلیدی‌هاست.