آیه وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى [43]
و اينكه اوست كه خنداند و گرياند.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَ أَبْکی أَضْحَکَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ حَمْزَهًُْ وَ عُبَیْدَهًُْ یَوْمَ بَدْرٍ الْمُسْلِمِینَ وَ أَبْکَی کُفَّارَ مَکَّهًَْ حَتَّی قُتِلُوا وَ دَخَلُوا النَّارَ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- و أَنَّهُ هُو أَضْحَکَ و أَبْکَی یعنی خداوند علی (علیه السلام) و حمزه (رحمة الله علیه) و عبیده و مسلمانان را خنداند و کافران مکّه را گریاند تا اینکه کشته شدند و داخل آتش جهنّم گردیدند.
علی‌بن‌إبراهیم (علیه السلام)- أَبْکَی السَّمَاءَ بِالْمَطَرِ وَ أَضْحَکَ الْأَرْضَ بِالنَّبَاتِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و أَنَّهُ هُو أَضْحَکَ و أَبْکَی آسمان را با باران به گریه انداخت و زمین را با گیاهان خنداند.