آیه قَدْ مَكَرَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللهُ بُنْيانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَ أَتاهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ [26]
كسانى كه قبل از ايشان بودند [نيز] مكر و توطئه كردند؛ ولى خداوند شالوده‌ي [زندگى] آن‌ها را از اساس ويران كرد؛ و سقف از بالاى سرشان بر آن‌ها فرو ريخت و عذاب [الهى] از جايى كه نمى‌دانستند [و انتظار نداشتند] به سراغشان آمد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- قَوْلُهُ تَعَالَی فَأَتاهُمُ اللهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا یَعْنِی أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ عَذَاباً وَ کَذَلِکَ إِتْیَانُهُ بُنْیَانَهُمْ حَیْثُ قَالَ فَأَتَی اللهُ بُنْیانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ یَعْنِی أَرْسَلَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ.
امام علی (علیه السلام)- فَأَتاهُمُ اللهَُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا (حشر/۲) یعنی [خداوند] بر آن‌ها عذابی نازل کرد و این چنین شالوده‌ی آن‌ها را از اساس ویران نمود؛ در جایی که فرمود: فَأَتَی اللهَُ بُنْیانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ یعنی بر آن‌ها عذاب نازل نمود.
الباقر (علیه السلام)- فَأَتَی اللهُ بُنْیانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ قَالَ کَانَ بَیْتَ غَدْرٍ یَجْتَمِعُونَ فِیهِ.
امام باقر (علیه السلام)- فَأَتَی اللهُ بُنْیَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ؛ یعنی خداوند خانه‌ی مکر و حیله‌ی آن‌ها را که در آن جمع می‌شدند از ریشه ویران کرد.
الباقر (علیه السلام)- بیت مَکْرُهُمْ ... أَیْ مَاتُوا فَأَلْقَاهُمُ اللَّهُ فِی النَّارِ، وَ هُوَ مَثَلٌ لِأَعْدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله).
امام باقر (علیه السلام)- در خانه‌ی مکر و فریبشان مُردند و خدا آن‌ها را در آتش انداخت و این نمونه‌ای [از عذاب] برای دشمنان اهل بیت محمّد (علیهم السلام) است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْحَسَنِ‌بْنِ‌زِیَادٍ الصَّیْقَلِ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَال سَمِعْتُهُ یَقُولُ قَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَمْ یَعْلَمِ الَّذِینَ آمَنُوا فَأَتَی اللهُ بُنْیانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ.
امام صادق (علیه السلام)- حسن‌بن‌زیاد صیقل گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود: قَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ [آن‌ها نسبت به مؤمنان مکر می‌کردند، و این در حالی بود که] آنان که ایمان آورده‌اند، از مکر آنان اطّلاع نداشتند. فَأَتَی اللهُ بُنْیَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ.