آیه ۳۵ - سوره نحل

آیه وَ قالَ الَّذينَ أَشْرَكُوا لَوْ شاءَ اللهُ‌ ما عَبَدْنا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ نَحْنُ وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ كَذلِكَ فَعَلَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ [35]

مشركان گفتند: «اگر خدا مى‌خواست، نه ما و نه پدران ما، غير او را پرستش نمى‌كرديم؛ و چيزى را بدون اجازه او حرام نمى‌ساختيم!» (آرى) كسانى كه پيش از ايشان بودند نيز همين كارها را انجام دادند؛ ولى آيا پيامبران وظيفه‌اى جز ابلاغ آشكار دارند؟!

۱
(نحل/ ۳۵)

علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَأَصابَهُمْ سَیِّئاتُ ما عَمِلُوا وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ مِنَ الْعَذَابِ فِی الرَّجْعَهًِْ.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَأَصَابَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ؛ یعنی عذاب آن‌ها در دوران رجعت.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۶۳۰
القمی، ج۱، ص۳۸۴
بیشتر