آیه إِنَّ اللهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعيداً [116]
خداوند، شرك به او را نمى‌آمرزد؛ [ولى] كمتر از آن را براى هركس بخواهد [و شايسته ببيند] مى‌آمرزد. و هركس براى خدا همتايى قرار دهد، در گمراهى دورى افتاده است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ یَعْنِی ابْنَ‌کَثِیرٍ قَالَ: حَجَجْتُ مَعَ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فَلَمَّا صِرْنَا فِی بَعْضِ الطَّرِیقِ صَعِدَ عَلَی جَبَلٍ فَأَشْرَفَ فَنَظَرَ إِلَی النَّاسِ فَقَالَ مَا أَکْثَرَ الضَّجِیجَ وَ أَقَلَّ الْحَجِیجَ فَقَالَ لَهُ دَاوُدُ الرَّقِّیُّ یَا ابْنَ‌رَسُولِ‌اللَّهِ (علیه السلام) هَلْ یَسْتَجِیبُ اللَّهُ دُعَاءَ هَذَا الْجَمْعِ الَّذِی أَرَی قَالَ وَیْحَکَ یَا أَبَاسُلَیْمَانَ إِنَّ اللهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ الْجَاحِدُ لِوَلَایَهًِْ عَلِیٍّ (علیه السلام) کَعَابِدِ الْوَثَنِ.
امام صادق (علیه السلام)- ابن‌کثیر گوید: در خدمت امام صادق (علیه السلام) به حج رفتم. در بین راه بر فراز کوه رفت و مردم را تماشا کرده فرمود: «چقدر داد و فریاد زیاد است ولی حاجی کم است». داود رقّی عرض کرد: «ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! آیا دعای این جمعیّت که می بینم مستجاب می‌شود»؟ فرمود: «وای بر تو ابا سلیمان! خداوند کسی را که شریک برایش قرار دهد نمی‌آمرزد؛ منکر ولایت علی مانند بت‌پرست است».