آیه فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذينَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ طَيِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبيلِ اللهِ كَثيراً [160]
به خاطر ظلمى كه از يهود صادر شد، و [نيز] به خاطر بازداشتن فراوان آن‌ها از راه خدا، بخشى از چيزها [و خوراكى‌هاى] پاكيزه را كه براى آن‌ها حلال شده بود، بر آنان حرام كرديم.
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ زَرَعَ حِنْطَهًًْ فِی أَرْضٍ فَلَمْ یَزْکُ زَرْعُهُ أَوْ خَرَجَ زَرْعُهُ کَثِیرَ الشَّعِیرِ فَبِظُلْمِ عَمَلِهِ فِی مِلْکِ رَقَبَهًِْ الْأَرْضِ أَوْ بِظُلْمٍ لِمُزَارِعِیهِ وَ أَکَرَتِهِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ طَیِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ یَعْنِی لُحُومَ الْإِبِلِ وَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ وَ قَالَ إِنَّ إِسْرَائِیلَ کَانَ إِذَا أَکَلَ مِنْ لَحْمِ الْإِبِلِ هَیَّجَ عَلَیْهِ وَجَعَ الْخَاصِرَهًِْ فَحَرَّمَ عَلَی نَفْسِهِ لَحْمَ الْإِبِلِ وَ ذَلِکَ قَبْلَ أَنْ تَنْزِلَ التَّوْرَاهًُْ فَلَمَّا نَزَلَتِ التَّوْرَاهًُْ لَمْ یُحَرِّمْهُ وَ لَمْ یَأْکُلْهُ.
امام صادق (علیه السلام)- کسی که در زمینی گندمی بکارد و گندم در زمینش رشد نکند و محصولش پر از جو [و علف هرز] باشد، به خاطر ستم است که وی در تصاحب منافع زمین داشته یا ستمی است که به کشاورز کرده و او با اکراه کار کرده؛ چرا که خداوند می‌فرماید: فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا علَیْهِمْ طَیِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عن سَبِیلِ اللهِ کَثِیرًا و منظور، گوشت شتر و گاو و گوسفند است. حضرت یعقوب (علیه السلام) وقتی گوشت شتر می‌خورد، دچار درد پهلو می‌شد و ازاین‌رو گوشت شتر را بر خود حرام نمود و این پیش از نزول تورات بود و وقتی که تورات نازل شد، گوشت شتر را حرام نکرد امّا آن را نمی‌خورد.