آیه إِذا جاءَ نَصْرُ اللهِ وَ الْفَتْحُ [1]
هنگامي‌كه ياري خدا و پيروزي فرارسد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ قَالَ: دَخَلَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) یَوْمَ الْفَتْحِ وَ حَوْلَ الْبَیْتِ ثَلَاثُمِائَهًٍْ وَ سِتُّونَ صَنَماً فَجَعَلَ یَطْعَنُهَا بِعُودٍ فِی یَدِهِ وَ یَقُولُ جاءَ الْحَقُّ وَ ما یُبْدِئُ الْباطِلُ وَ ما یُعِیدُ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابن‌مسعود گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله) در روز فتح مکّه؛ وارد [مسجدالحرام] شد درحالی‌که در اطراف خانه‌ی خدا، سیصدوشصت بت قرار داشت. با چوبی که در دست داشت، شروع کرد به زدن و شکستن آن‌ها و می‌گفت: «حق آمد و باطل [کاری از آن ساخته نیست] نمی‌تواند آغازگر چیزی باشد و نه تجدیدکننده‌ی آن. حق آمد! و باطل [کاری از آن ساخته نیست و] نمی‌تواند آغازگر چیزی باشد و نه تجدیدکننده‌ی آن. (سبأ/۴۹) و حق آمد، و باطل نابود شد یقیناً باطل نابود شدنی است! (اسراء/۸۱).
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: لَمَّا قَدِمَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) مَکَّهًَْ أَبَی أَنْ یَدْخُلَ الْبَیْتَ وَ فِیهِ الْآلِهَهًُْ فَأَمَرَ بِهَا فَأُخْرِجَتْ فَأُخْرِجَ صُورَهًُْ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ فِی أَیْدِیهِمَا الْأَزْلَامُ فَقَالَ (صلی الله علیه و آله) قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ عَلِمُوا أَنَّهُمَا لَمْ یَسْتَقْسِمَا بِهَا قَطُّ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) گوید: وقتی که پیامبر (صلی الله علیه و آله) وارد مکّه شد، از واردشدن به کعبه درحالی‌که بت‌ها در آنجا باشند، امتناع نمود و دستور به خارج‌ساختن آن‌ها داد. به این ترتیب آن‌ها را از کعبه خارج ساختند و (در میان آن ها) شمایل ابراهیم و اسماعیل (علیها السلام) که در دستانشان تیرهای قمار بود نیز بیرون آورده شد. پیامبر (صلی الله علیه و آله) با مشاهده این صحنه فرمود: «خدا آنان را بکشد. به خدا سوگند، آگاه باشید که آن‌ها می‌دانستند که آن دو هرگز با این تیرها، قمار نکرده‌اند.»