آیه قِیلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ فَلَمّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَ کَشَفَتْ عَنْ ساقَیْها قالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَوارِیرَ قالَتْ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي وَ أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمانَ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ [44]
به او گفته شد: «داخل قصر شو»! هنگامى‌که نظر به آن افکند، پنداشت نهر آبى است و ساق پاهاى خود را برهنه کرد [تا از آب بگذرد، امّا سلیمان] گفت:«این [آب نیست، بلکه] قصرى است از بلور شفّاف». [ملکه‌ی سبا] گفت: «پروردگارا! من به خود ستم کردم و [اینک] با سلیمان به خداوندى که پروردگار جهانیان است اسلام آوردم».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَ قِیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ فَظَنَّتْ أَنَّهُ مَاءٌ فَرَفَعَتْ ثَوْبَهَا وَ أَبْدَتْ سَاقَیْهَا فَإِذَا عَلَیْهَا شَعْرٌ کَثِیرٌ فَقِیلَ لَهَا إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَوارِیرَ قالَتْ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَ أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمانَ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ. فَتَزَوَّجَهَا سُلَیْمَانُ (علیه السلام) وَ قَالَ لِلشَّیَاطِینِ اتَّخِذُوا لَهَا شَیْئاً یَذْهَبُ عَنْهَا هَذَا الشَّعَرَ فَعَمِلُوا الْحَمَّامَاتِ وَ طَبَخُوا النُّورَهًَْ. فَالْحَمَّامَاتُ وَ النُّورَهًُْ مِمَّا أَحْدَثَهُ الشَّیَاطِینُ لِبِلْقِیسَ وَ کَذَا الْأَرْحِیَهًُْ الَّتِی تَدُورُ عَلَی الْمَاءِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قِیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ بلقیس گمان کرد که آن قصر بر دریاچه‌ی عمیقی واقع شده، پس دامن لباس خود را بالا زد و ساق پایش آشکار شد که موی زیادی بر آن روییده بود، امّا سلیمان (علیه السلام) به او گفت: إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَوارِیرَ قالَتْ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَ أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمانَ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ؛ پس سلیمان (علیه السلام) با بلقیس ازدواج کرد و به شیاطین دستور داد مادّه‌ای تهیّه کنند که موی بدن را برطرف کند و آن شیاطین حمّام ساختند و نوره را طبخ نمودند، پس ساخت حمّام و آسیاب آبی و تولید نوره (داروی نظافت) از موادّی است که شیاطین برای بلقیس تهیّه کردند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام) حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ جَدِّی عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) قَالَ: کُنْ لِمَا لَا تَرْجُو أَرْجَی مِنْکَ لِمَا تَرْجُو ... خَرَجَتْ مَلِکَهًُْ سَبَإٍ کَافِرَهًًْ فَأَسْلَمَتْ مَعَ سُلَیْمَان (علیه السلام).
امام علی (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) از پدرانش رویت نمود: امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «نسبت به چیزی که امیدی به آن نداری، امیدوارتر باش تا چیزی‌که امید آن را داری ... ملکه‌ی سبأ هم بیرون آمد و سپس همراه سلیمان (علیه السلام) مسلمان شد».