آیه قالُوا اطَّیَّرْنا بِکَ وَ بِمَنْ مَعَکَ قالَ طائِرُکُمْ عِنْدَ اللهِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ [47]
صلی الله علیه و آله) آن‌ها گفتند: «ما تو را و کسانى‌که با تو هستند به فال بد گرفتیم». [صالح] گفت: «فال [نیک و] بد شما نزد خداست [و همه‌ی مقدّرات به قدرت او تعیین مى‌گردد]؛ بلکه شما گروهى فریب خورده هستید.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ اطَّیَّرْنا بِکَ وَ بِمَنْ مَعَکَ فَإِنَّهُمْ أَصَابَهُمْ جُوعٌ شَدِیدٌ فَقَالُوا هَذَا مِنْ شُؤْمِکَ وَ شُؤْمِ مَنْ مَعَکَ أَصَابَنَا هَذَا وَ هِیَ الطِّیَرَهًُْ قالَ إِنَّمَا طائِرُکُمْ عِنْدَ اللهِ یَقُولُ خَیْرُکُمْ وَ شَرُّکُمْ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ أَیْ تُبْتَلُون.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قَالُوا اطَّیَّرْنَا بِکَ وَ بِمَن مَّعَکَ؛ این است که خیر و شرّ و شومیتان از جانب خداست. و منظور از تُفْتَنُونَ در عبارت بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ؛ امکان الهی است که بدان آزموده می‌شوید.