آیه أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللهِ قَلِیلاً ما تَذَکَّرُونَ [62]
یا کسى که [دعاى] مضطر را هنگامىکه او را بخواند اجابت مىکند و ناراحتى [او] را برطرف مىسازد و شما را خلفاى زمین قرار مىدهد؛ آیا معبودى با خداست؟! کمتر متذکّرمىشوید.