آیه ۲۸ - سوره نوح

آیه رَبِّ اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمينَ إِلاَّ تَباراً [28]

«پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و همه‌ی كساني را كه با ايمان وارد خانه‌ی من شدند، و جميع مردان و زنان با ايمان را بيامرز؛ و ستمكاران را جز هلاكت ميفزا»!

۱
(نوح/ ۲۸)

الباقر (علیه السلام)- وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَباراً أَیْ خَسَاراً.

امام باقر (علیه السلام)- وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا؛ منظور، خسران و زیان است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۷۴
بحارالأنوار، ج۱۱، ص۳۱۶/ القمی، ج۲، ص۳۸۸/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(نوح/ ۲۸)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ‌الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً یَعْنِی الْوَلَایَهًَْ مَنْ دَخَلَ فِی الْوَلَایَهًِْ دَخَلَ فِی بَیْتِ الْأَنْبِیَاءِ (علیه السلام) وَ قَوْلُهُ إِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً یَعْنِی الْأَئِمَّهًَْ (علیهم السلام) وَ وَلَایَتَهُمْ مَنْ دَخَلَ فِیهَا دَخَلَ فِی بَیْتِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله).

امام صادق (علیه السلام)- محمد حلبی از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که درباره‌ی آیه: رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً فرمود: «یعنی ولایت. هرکس داخل در ولایت شد، داخل در بیت انبیاء (علیهم السلام) شده. است. و فرمایش خداوند متعال: خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملًا شما را پاک سازد. (احزاب/۳۳) یعنی، ائمّه (علیهم السلام) و ولایت آن‌ها؛ هرکس داخل در آن شد، داخل در بیت پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) شده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۷۴
الکافی، ج۱، ص۴۲۳/ بحارالأنوار، ج۲۳، ص۳۳۰/ نورالثقلین
۳
(نوح/ ۲۸)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَنِ ابْنِ‌عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) فِی قَوْلِهِ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً وَ قَدْ کَانَ قَبْرُ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) مَعَ نُوحٍ فِی السَّفِینَهًِْ فَلَمَّا خَرَجَ مِنَ السَّفِینَهًِْ تَرَکَ قَبْرَهُ خَارِجَ الْکُوفَهًِْ فَسَأَلَ نُوحٌ رَبَّهُ الْمَغْفِرَهًَْ لِعَلِیٍّ وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) قَوْلُهُ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ قَالَ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِینَ یَعْنِی الظَّلَمَهًَْ لِأَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) إِلَّا تَباراً.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- ابن‌عباس (رحمة الله علیه) درباره‌ی این آیه از قرآن گفت: «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا؛ مقبره علی (علیه السلام) با نوح در کشتی بود. هنگامی که او از کشتی خارج شد قبرش را در بیرون از کوفه گذاشت. سپس نوح از پروردگارش برای علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) آمرزش خواست؛ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ المُؤْمِنَاتِ و سپس فرمود: «وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا؛ یعنی جز بر هلاکت کسانی که به اهل بیت محمّد (صلی الله علیه و آله) ظلم کردند، میفزای».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۷۴
بحارالأنوار، ج۴۲، ص۲۳۷/ المناقب، ج۳، ص۳۰۹/ البرهان
۴
(نوح/ ۲۸)

الرّضا (علیه السلام)- ٍ عَنْ أَبِی‌شُعَیْبٍ‌الْخُرَاسَانِیِّ قَال قُلْتُ لِأَبِی‌الْحَسَنِ‌الرِّضَا (علیه السلام) أَیُّمَا أَفْضَلُ زِیَارَهًُْ قَبْرِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَوْ زِیَارَهًُْ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) قَالَ إِنَّ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) قُتِلَ مَکْرُوباً فَحَقٌّ عَلَی اللَّهِ جَلَّ ذِکْرُهُ أَنْ لَا یَأْتِیَهُ مَکْرُوبٌ إِلَّا فَرَّجَ اللَّهُ کَرْبَهُ وَ فَضْلُ زِیَارَهًِْ قَبْرِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) عَلَی زِیَارَهًِْ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) کَفَضْلِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) عَلَی الْحُسَیْنِ (علیه السلام) قَالَ ثُمَّ قَالَ لِی أَیْنَ تَسْکُنُ قُلْتُ الْکُوفَهًَْ قَالَ إِنَّ مَسْجِدَ الْکُوفَهًِْ بَیْتُ نُوحٍ لَوْ دَخَلَهُ رَجُلٌ مِائَهًَْ مَرَّهًٍْ لَکَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِائَهًَْ مَغْفِرَهًٍْ لِأَنَّ فِیهِ دَعْوَهًَْ نُوحٍ (علیه السلام) حَیْثُ قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً قَالَ قُلْتُ مَنْ عَنَی بِوَالِدَیْهِ قَالَ آدَمَ وَ حَوَّاءَ (علیها السلام).

امام رضا (علیه السلام)- شعیب خراسانی گوید: «خدمت امام رضا (علیه السلام) عرض کردم که زیارت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) افضل است یا زیارت حضرت امام حسین (علیه السلام)؟ فرمود: «حضرت امام حسین (علیه السلام) مغموم و مهموم در راه خدا شهید شدند؛ بر خداوند عالمیان واجب و لازم است که هیچ غمگینی به زیارت قبر آن حضرت نرود مگر اینکه حق تعالی غم او را زایل گرداند و او را خوشحال برگرداند، ولیکن زیادتیِ ثواب زیارت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) بر زیارت حضرت امام حسین (علیه السلام) مثل زیادتی فضیلت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است بر حضرت امام حسین (علیه السلام)». و بعد از آن از من پرسید که: «در کجا می‌باشی»؟ گفتم: «در کوفه». فرمود: «مسجد کوفه خانه‌ی حضرت نوح (علیه السلام) است؛ اگر کسی صد مرتبه داخل آن مسجد شود صد مرتبه آمرزش به دعای حضرت نوح (علیه السلام) برای او نوشته می‌شود. چنانچه حق تعالی می‌فرماید که حضرت نوح (علیه السلام) فرمود: قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً عرض کردم: «مراد از پدر و مادر آن حضرت کیست»؟ فرمود: «حضرت آدم (علیه السلام) و حوّا (سلام الله علیها)».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۷۴
بحارالأنوار، ج۹۷، ص۲۶۱/ فرحهًْ الغری، ص۱۰۴
۵
(نوح/ ۲۸)

الصّادقین (علیها السلام)- رب اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ قَالَ آدَمَ وَ حَوَّاءَ (علیها السلام).

امام باقر و امام صادق (علیها السلام)- منظور از آیه‌ی رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَ آدم (علیه السلام) و حوا (سلام الله علیها) است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۷۶
العیاشی، ج۲، ص۲۳۴
بیشتر