آیه ۱۰۱ - سوره هود

آیه وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَما أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتي يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ‌ مِنْ شَيْ‌ءٍ لَمَّا جاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَ ما زادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبيبٍ [101]

ما به آن‌ها ستم نکردیم؛ بلکه آن‌ها خودشان بر خویشتن ستم روا داشتند؛ و هنگامى‌که فرمان [مجازات] پروردگارت فرا رسید، معبودهایى را که غیر از خدا مى‌خواندند، آن‌ها را نجات نبخشیدند؛ وجز بر هلاکت آنان نیفزودند.

و جز بر هلاکت آنان نیفزودند

۱ -۱
(هود/ ۱۰۱)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- غَیْرَ تَتْبِیبٍ أَیْ غَیْرَ تَخْسِیر.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- غَیْرَ تَتْبِیبٍ [یعنی] غیر از زیان [چیزی بر آنان نیافزود].

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۸۲
بحار الأنوار، ج۱۴، ص۴۵۴، «ما طلمناهم ... و مازادوهم» محذوف/ القمی، ج۱، ص۳۳۷
بیشتر