آیه فَأَمَّا الَّذينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فيها زَفيرٌ وَ شَهيقٌ [106]
امّا کسانى که بدبخت شدند، در آتشند؛ و براى آنان در آنجا، ناله‌هاى دردناک و نعره‌هاى طولانى است.
الصّادق (علیه السلام)- الْمُفَضَّلِ‌بْنِ‌عُمَرَ قَالَ قلْتُ لسَیِّدِیَ الصَّادِقَ (علیه السلام) ... یَا مَوْلَایَ ثُمَّ مَا ذَا یَکُونُ قَالَ یَأْتِی الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بَعْدَ أَنْ یَطَأَ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا الْکُوفَهًَْ وَ مَسْجِدَهَا وَ یَهْدِمُ الْمَسْجِدَ الَّذِی بَنَاهُ یَزِیدُ‌بْنُ‌مُعَاوِیَهًَْ لَعَنَهُ اللَّهُ لَمَّا قَتَلَ الْحُسَیْنَ‌بْنَ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ هُوَ مَسْجِدٌ لَیْسَ لِلَّهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ بَنَاهُ قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا مَوْلَایَ فَکَمْ تَکُونُ مُدَّهًُْ مُلْکِهِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فَقَالَ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِما یُرِیدُ وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ وَ الْمَجْذُوذُ الْمَقْطُوعُ أَیْ عَطَاءً غَیْرَ مَقْطُوعٍ عَنْهُمْ بَلْ هُوَ دَائِمٌ أَبَداً وَ مُلْکٌ لَا یَنْفَدُ وَ حُکْمٌ لَا یَنْقَطِعُ وَ أَمْرٌ لَا یَبْطُلُ إِلَّا بِاخْتِیَارِ اللَّهِ وَ مَشِیَّتِهِ وَ إِرَادَتِهِ الَّتِی لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ثُمَّ الْقِیَامَهًُْ.
امام صادق (علیه السلام)- مفضّل [پس از شنیدن اتّفاقاتی از زمان ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)] از زبان امام صادق (علیه السلام) عرض کرد: «آقای من! آنگاه چه می‌شود؟ فرمود: «مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بعد از گردش در شرق و غرب به کوفه می‌آید، وارد مسجد کوفه می‌شود و مسجدی را که یزیدبن‌معاویه بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام) بنا کرده خراب می‌کند، همان مسجد را که برای خدا ساخته نشده ویران می‌سازد. خدا بانی آن را لعنت کند»! عرض کرد: «آقای من! مدّت حکومت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چند سال است»؟ فرمود: خدا می‌فرماید: فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ، فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیها زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ، خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِما یُرِیدُ، وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ که معنای مَجْذُوذٍ یعنی قطع شده، یعنی بخششی که از آن‌ها قطع نمی‌شود بلکه تا ابد این بخشش ادامه دارد و سلطنت او پایان نمی‌پذیرد و حکمرانی او تمام نمی‌شود و دستورات او از بین نمی‌رود مگر به خواست و اراده و مشیّت الهی و آن زمان را کسی نمی‌داند مگر خداوند، سپس قیامت برپا می‌شود.