آیه وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنْ أَصْحابِ الْيَمينِ [90]
امّا اگر از اصحاب يمين باشد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ فَقَالَ قَالَ رسول الله (صلی الله علیه و آله) لِعلی (علیه السلام) هُمْ شِیعَتُکَ.
امام صادق (علیه السلام)- وَ امّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ؛ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود: «آن‌ها شیعیان تواند».
الباقر (علیه السلام)- وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) هُمْ شِیعَتُنَا مُحِبُّونَا.
امام باقر (علیه السلام)- وَ امّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ؛ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ، آن‌ها شیعیانمان هستند که ما را دوست دارند.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌حُمْرَانَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) فَقَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ قَالَ ذَاکَ مَنْ کَانَتْ لَهُ مَنْزِلَهًٌْ عِنْدَ الْإِمَامِ قُلْتُ وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ قَالَ ذَاکَ مَنْ وَصَفَ هَذَا الْأَمْر.
امام باقر (علیه السلام)- محمّدبن‌حمران گوید: از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ المقرّبینَ پرسیدم. حضرت (علیه السلام) فرمود: «او کسی است که در نزد امام جایگاهی داشته باشد». درباره‌ی آیه‌ی و أَمَّا إِن کَانَ مِنَ أَصْحَابِ الیَمِینِ پرسیدم، حضرت (علیه السلام) فرمود: «آن کسی است که با این صفت، وصف شده است».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ یَعْنِی مَنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام).
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ امّا إِنْ کانَ مِنْ أَصْحابِ الْیَمِینِ مقصود کسی است که از اصحاب امیرالمؤمنین (علیه السلام) باشد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام)، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ جَدِّه (علیهم السلام): أنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ لِعَلِیٍّ (علیه السلام): أَنْتَ الَّذِی احْتَجَ اللَّهُ بِکَ فِی ابْتِدَائِهِ الْخَلْقَ حَیْثُ أَقَامَهُمْ أَشْبَاحاً، فَقَالَ لَهُمْ: أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا: بَلَی. قَالَ: وَ مُحَمَّدٌ رَسُولِی قَالُوا: بَلَی. قَالَ: وَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی طَالِبٍ وَصِیِّی فَأَبَی الْخَلْقُ جَمِیعاً إِلَّا اسْتِکْبَاراً وَ عَتَوْا مِنْ وَلَایَتِکَ إِلَّا نَفَرٌ قَلِیلٌ، وَ هُمْ أَقَلُّ الْقَلِیلِ، وَ هُمْ أَصْحَابُ الْیَمِینِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود: «تو آن کسی هستی که خداوند در ابتدای آفرینش انسان‌ها در آن موقعی که به‌صورت سایه و شبح بودند، با تو بر آن‌ها حجّت و دلیل آورد و به آن‌ها فرمود: «آیا من پروردگار شما نیستم»؟ گفتند: «بلی هستی». فرمود: «آیا محمّد (صلی الله علیه و آله) فرستاده‌ی من نیست»؟ گفتند: «بلی، هست». و فرمود: «آیا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) جانشین من نیست»؟ امّا همه‌ی مردم از روی تکبّر و نافرمانی از ولایت تو سرباز زدند به جز افراد کمی که از کم هم کمترند و آن‌ها همان اصحاب یمین هستند».