آیه أُولئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ يُحَلَّوْنَ فيها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ يَلْبَسُونَ ثِياباً خِضْراً مِنْ سُنْدُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَّكِئينَ فيها عَلَى الْأَرائِكِ نِعْمَ الثَّوابُ وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقاً [31]
آن‌ها كسانى هستند كه براى آنان باغ‌هاى جاويدان بهشتى است؛ كه نهرها از پاى درختان و قصرهايش جارى است؛ در آنجا با دستبندهايى از طلا آراسته مى‌شوند؛ و لباس‌هايى [فاخر] به رنگ سبز، از حرير نازك و ضخيم، در بر مى‌كنند؛ در‌حالى‌كه در آنجا بر تخت‌ها تكيه كرده‌اند. چه پاداش خوبى، و چه جمع نيكويى!
علی‌بن‌ابراهیم ( الْإِسْتَبْرَقُ الدِّیبَاجُ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِسْتَبْرَقٍ پارچه‌ی ابریشمی است.
الرّسول ( لَمَّا دَخَلْتُ الْجَنَّهًَْ رَأَیْتُ فِی الْجَنَّهًِْ شَجَرَهًَْ طُوبَی أَصْلُهَا فِی دَارِ عَلِیٍ وَ مَا فِی الْجَنَّهًِْ قَصْرٌ وَ لَا مَنْزِلٌ إِلَّا وَ فِیهَا فِتْرٌ مِنْهَا وَ أَعْلَاهَا أَسْفَاطٌ حُلَلٌ مِنْ سُنْدُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ یَکُونُ لِلْعَبْدِ الْمُؤْمِنِ أَلْفُ أَلْفِ سَفَطٍ فِی کُلِّ سَفَطٍ مِائَهًُْ أَلْفِ حُلَّهًٍْ مَا فِیهَا حُلَّهًٌْ یُشْبِهُ الْأُخْرَی عَلَی أَلْوَانٍ مُخْتَلِفَهًٍْ وَ هِیَ ثِیَابُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- وقتی داخل بهشت شدم درخت طوبی را دیدم، اصل آن درخت در منزل علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) بود، هیچ قصر و منزلی در بهشت نیست مگر اینکه یک شاخه از آن درخت در آن وجود دارد؛ بالای آن درخت سبدهایی پر از سندس و استبرق وجود دارد که در هر سبدی هزارهزار سبد وجود دارد و در هر سبدی صد هزار حله است، هیچ حلّه‌ای در آن نیست که بدیگری شباهت داشته باشد، با اینکه دارای الوان مختلف هستند، آن‌ها لباس‌های اهل بهشت می‌باشند.
ابن‌عبّاس ( وَ حَسُنَتْ الْأَرَائِکُ مُرْتَفَقاً أَیْ مَوْضِعَ ارْتِفَاقٍ وَ قِیلَ: مَنْزِلًا وَ مَجْلِساً وَ مُجْتَمَعاً.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقاً یعنی تخت‌ها محلّ آسایش خوبی است و گفته شده است: «منزل، مجلس و محلّ اجتماع خوبی است».