آیه وَ لَمْ تَكُنْ لَهُ فِئَةٌ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللهِ وَ ما كانَ مُنْتَصِراً [43]
و گروهى نداشت كه او را در برابر [عذاب] خداوند يارى دهند؛ و كارى هم از دستش ساخته نبود.
علی‌بن‌ابراهیم ( فَأَصْبَحَ الْغَنِیُّ یُقَلِّبُ کَفَّیْهِ عَلَی مَا أَنْفَقَ فِیهَا وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلی عُرُوشِها وَ یَقُولُ یا لَیْتَنِی لَمْ أُشْرِکْ بِرَبِّی أَحَدا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثروتمند پیوسته دست‌هایش را به هم می‌مالید درحالی‌که تمام باغ بر داربست‌هایش فروریخته بود. و می‌گفت: «ای کاش هیچ‌کس را همتای پروردگارم قرار نداده بودم»!
الصّادق ( عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (وَ أُحِیطَ بِثَمَرِهِ الَّتِی أَثْمَرَتْهَا جَنَّتُهُ یَعْنِی ذَهَبَتْ دُنْیَاهُ وَ سُلْطَانُهُ فَأَصْبَحَ یُقَلِّبُ کَفَّیْهِ عَلی ما أَنْفَقَ فِیها مِنْ دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ وَ آخِرَتِهِ وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلی عُرُوشِها وَ یَقُولُ یا لَیْتَنِی لَمْ أُشْرِکْ بِرَبِّی أَحَداً وَ لَمْ تَکُنْ لَهُ فِئَةٌ وَ لَا عَشِیرَهًٌْ یَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللهِ وَ ما کانَ مُنْتَصِراً.
امام صادق (علیه السلام)- از امام صادق (علیه السلام) روایت است: وَ أُحِیطَ بِثَمَرِهِ یعنی دنیایش و حکومتش از بین رفت. فَأَصْبَحَ یُقَلِّبُ کَفَّیْهِ عَلی ما أَنْفَقَ فِیها؛ از دینش و دنیایش و آخرتش. وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلی عُرُوشِها وَ یَقُولُ یا لَیْتَنِی لَمْ أُشْرِکْ بِرَبِّی أَحَدا. ً و گروهی و خویشاوندی نداشت که او را در برابر [عذاب] خداوند یاری دهند؛ و کاری هم از دستش ساخته نبود.