آیه قالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَني فَلا تَسْئَلْني عَنْ شَيْ‌ءٍ حَتَّى أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْراً [70]
[خضر] گفت: «پس اگر مى‌خواهى به‌دنبال من بيايى، از من چيزى مپرس تا خودم [به‌موقع، راز] آن را براى تو بازگو كنم».
الصّادقین ( فَلَمَّا اسْتَثْنَی الْمَشِیَّهًَْ قَبِلَهُ قالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِی فَلا تَسْئَلْنِی عَنْ شَیْءٍ حَتَّی أُحْدِثَ لَکَ مِنْهُ ذِکْراً فَقَالَ مُوسَی (لَکَ ذَلِکَ عَلَی.
امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام)- خضر (علیه السلام) چون دید موسی (علیه السلام) إنشاء اللَّه گفت قبول کرد [که موسی (علیه السلام) با وی همراه باشد] و لکن گفت: «پس اگر می‌خواهی به‌دنبال من بیایی، از من چیزی مپرس تا خودم [به‌موقع، راز] آن را برای تو بازگو کنم». موسی (علیه السلام) فرمود: «چنین باشد و [قبول کردم]».
علی‌بن‌ابراهیم ( قالَ الخِضْر (فَإِنِ اتَّبَعْتَنِی فَلا تَسْئَلْنِی عَنْ شَیْءٍ حَتَّی أُحْدِثَ لَکَ مِنْهُ ذِکْراً یَقُولُ لَا تَسْأَلْنِی عَنْ شَیْءٍ أَفْعَلُهُ وَ لَا تُنْکِرْهُ عَلَیَ حَتَّی أَنَا أُخْبِرُکَ بِخَبَرِهِ قَالَ: نَعَم.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- خضر (علیه السلام) گفت: «فَإِنِ اتَّبَعْتَنِی فَلا تَسْئَلْنِی عَنْ شَیْءٍ حَتَّی أُحْدِثَ لَکَ مِنْهُ ذِکْراً؛ اگر با من بیایی از کارهایی که انجام می‌دهم سؤال نکن، و بر من اعتراضی نداشته باش تا من شما را از عاقبت کار مطّلع کنم». موسی (علیه السلام) گفت: «مانعی ندارد».