آیه قالَ هذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَ كانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا [98]
[آنگاه] گفت: «اين رحمتى از جانب پروردگار من است؛ و هنگامى‌كه وعده‌ی پروردگارم فرا رسد، آن را درهم مى‌كوبد؛ و وعده‌ی پروردگارم حق است».
الصّادق ( ٍعَنِ الْمُفَضَّلِ قَالَ: سَأَلْتُ الصَّادِقَ (عَنْ قَوْلِهِ فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَکَّاءَ قَالَ رَفَعَ التَّقِیَّهًَْ عِنْدَ قِیَامِ القائم (فَیَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَاءِ اللَّهِ.
امام صادق (علیه السلام)- مفضّل گوید: از امام صادق (علیه السلام) معنای این آیه: فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَکَّاءَ را پرسیدم. فرمود: «برداشتن تقیّه در هنگام ظاهرشدن امر خداوند است که آن زمان، خدا از دشمنان خویش انتقام می‌گیرد».
علی‌بن‌ابراهیم ( قَالَ ذُوالْقَرْنَیْنِ هذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّی فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَکَّاءَ وَ کانَ وَعْدُ رَبِّی حَقًّا قَالَ إِذَا کَانَ قَبْلَ یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ انْهَدَمَ السَّدُّ وَ خَرَجَ یَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ إِلَی الْعُمْرَانِ وَ أَکَلُوا النَّاس.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ذوالقرنین گفت: «این رحمتی از جانب پروردگار من است؛ و هنگامی‌که وعده‌ی پروردگارم فرا رسد، آن را درهم می‌کوبد؛ و وعده‌ی پروردگارم حق است». در آخر الزمان و قبل از روز قیامت این سد ویران می‌شود و یأجوج و مأجوج می‌آیند و انسان ها را می‌خورند.