آیه وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ [59]
[و به گروهى ديگر گفته مى‌شود]: جدا شويد امروز اى گنهكاران!
علی‌بن‌إبراهیم ( إِذَا جَمَعَ اللَّهُ الْخَلْقَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ بَقُوا قِیَاماً عَلَی أَقْدَامِهِمْ حَتَّی یُلْجِمَهُمُ الْعَرَقُ فَیُنَادُوا یَا رَبِّ حَاسِبْنَا وَ لَوْ إِلَی النَّارِ قَالَ فَیَبْعَثُ اللَّهُ رِیَاحاً فَیَضْرِبُ بَیْنَهُمْ وَ یُنَادِی مُنَادٍ وَ امْتازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ فَیَمِیزُ بَیْنَهُمْ فَصَارَ الْمُجْرِمُونَ فِی النَّارِ وَ مَنْ کَانَ فِی قَلْبِهِ إِیمَانٌ صَارَ إِلَی الْجَنَّهًِْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وقتی روز قیامت خدا خلق را جمع می‌کند سر پا می‌ایستند تا اینکه عرقشان بر آنان افسار می‌زند؛ پس ندا می‌دهند: «پروردگارا! حساب اعمال ما را برس ولو جهنّمی شویم! پس خدا بادهایی می‌فرستد که بین آنان زده می‌شود و منادی ندا می‌دهد: وَ امْتازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ پس بین آنان تمیز داده می‌شود، پس مجرمان در آتش و هرکس که در دلش ایمان باشد، به سوی بهشت روانه می‌شود.